Theorieën over Stotteren

Stotteren , of dysfluent toespraak , heeft waarschijnlijk meer dan een oorzaak . Die oorzaken zijn complex met vele samenhangende factoren . Dysfluency kan worden veroorzaakt door onjuist corticale organisatie enige , moeite met auditieve verwerking voor derden , en een onvolwassen systeem probeert rijpe vraag naar nog anderen ontmoet . Historische Theorieën

Theorieën over dysfluencies dateren Hippocrates en de oude Grieken . Hippocrates theorie dat stotteren werd veroorzaakt door droogte van de tong , en hij schreef een reeks van kruiden of een operatie om dit te corrigeren . In de 19e eeuw , Heb

men geloofde dat stotteren werd veroorzaakt door een anatomische afwijking van de mondholte , en chirurgie was de behandeling van keuze . Als gevolg van de ineffectiviteit van de operatie , 20e eeuw artsen theorie dat stotteren was psychogene . Zowel operante conditionering en de psychoanalyse werden berecht als behandelingen en beide werden achtergelaten in de jaren 1960 als onvoldoende .
Genetische oorzaken

Robert West , een van de oprichters van de discipline van de spraak pathologie , waargenomen dysfluency sterke genetische component in de jaren 1930 . Twin studies sinds die tijd hebben zijn opmerkingen versterkt . In 1998 heeft de American Academy of Pediatrics gemeld dat 77 procent van dysfluent eeneiige ( identieke ) tweelingen had een tweeling die ook dysfluent versus 33 procent van de twee-eiige ( twee-eiige ) tweelingen . Bovendien , de eerste graad van stotteraars ( ouders, kinderen en vol broers en zussen ) waren meer dan drie keer zoveel kans op dysfluency ervaren als de algemene bevolking .
Breakdown hypothesen
< Br>

Sommige theorieën nemen dat dysfluency wordt veroorzaakt door een storing in ofwel de taal van de hersenen of het auditieve systeem . De taal van de hersenen bevindt zich meestal in de linker hersenhelft . Echter , hersenscans van kinderen met dysfluencies blijkt vaak dat de rechter hersenhelft wordt veel gebruikt . Wanneer de rechter hersenhelft niet voldoende ontwikkeld voor spraak , kan dysfluency ontwikkelen als het brein zichzelf probeert te reorganiseren om beter toegang te krijgen tot de middelen in de linker hersenhelft . Een andere verdeling hypothese stelt dat er een lichte vertraging in de auditieve verwerking . Dit veroorzaakt een echo-effect voor de spreker die zijn concentratie breekt en verstoort zijn timing , wat resulteert in dysfluency .
Eisen - Capacity Model

Het model eisen capaciteit voor begrip dysfluency stelt dat er een mismatch tussen biologische vermogen van een kind om spraak en de eisen die aan haar te communiceren produceren . Capaciteit verwijst naar het kind ontwikkelen van het vermogen om geluiden produceren snelle sequenties die vereist zijn om spraak te produceren . Het omvat , motorische vaardigheden , reactietijden , het vermogen om te plannen en sequentiële bewegingen uit te voeren , woordenschat en woordvindingsmoeilijkheden vaardigheden. Eisen kan zowel intern ( verlangen om te communiceren of emotionele toestand ) of extern ( tempo van het gesprek of de druk om vragen te beantwoorden ) zijn. Capaciteit en de vraag vaardigheden zowel typisch ontwikkelen op hetzelfde moment . Echter , de vraag groter is dan de capaciteit voor sommige kinderen ervaren dysfluency .