Wat zijn de verschillende vormen van instrumentele conditionering

? Instrumental conditioning , beter bekend als operante conditionering , is een manier van het wijzigen van gedrag , in detail beschreven door de psycholoog BF Skinner . Overwegende dat klassieke conditionering houdt zich bezig met het creëren van een associatie tussen twee stimuli leidt tot een onvrijwillige reactie --- zoals in het bekende voorbeeld van Pavlov 's honden kwijlen wanneer ze de etensbel ring gehoord ; operante conditionering gaat over vrijwillige acties die worden versterkt of afgeschrikt door beloning of straf . Hoewel operante conditionering optreedt in een duizelingwekkende verscheidenheid van contexten , kan het worden onderverdeeld in principe in vier basispatronen . Positive Reinforcement

Positieve bekrachtiging is waarschijnlijk de meest bekende vorm van operante conditionering . Wanneer het onderwerp voert de gewenste actie , krijgt ze een positieve beloning van een soort. Leren dat de gewenste actie leidt consequent om de beloning versterkt het gedrag . In tijd , kunnen dergelijke geconditioneerde gedrag
negatieve versterking
p Dit is vergelijkbaar met positieve versterking , behalve dat het uitvoeren van de gewenste blijven zelfs wanneer de beloning niet meer aangeboden . actie leidt tot verwijdering van een negatieve stimulus , dan de productie van positief . Bijvoorbeeld , het geluid van een huilende baby is een krachtige negatieve stimulus , en een ouder leert snel dat het oppakken en vasthouden van de baby zal deze stimulus te verwijderen . Aan de andere kant , kunnen baby's leren te associëren huilen met de positieve versterking te worden opgepikt . Conditionering kan gebeuren op verschillende manieren tegelijk .
Punishment

Straf is het tegenovergestelde van positieve versterking , in dat een ongewenste gedrag wordt geassocieerd met een negatief gevolg , en dus verzwakt . Zoals met positieve versterking , straf doeltreffend te zijn , moet snel en consistent zijn . Op dezelfde manier , na verloop van tijd , de straf kan niet langer nodig zijn, omdat het onderwerp is geworden geconditioneerd om het gedrag te voorkomen.
Uitsterven

Extinction verwijst naar gedragingen die , bij gebrek aan de voeding van positieve of negatieve bekrachtiging , fade-in frequentie en uiteindelijk verdwijnen . Als een vorm van operante conditionering en dus bezig met vrijwillige acties , uitsterven is mede afhankelijk van het feit dat een vrijwillige actie betreft een kostenverschil --- zelfs als het is gewoon de moeite die betrokken zijn --- en is gericht op een soort van doel . Als de inspanning loont nooit af , het zal binnenkort worden verlaten .