Definitie van Agorafobie

Agorafobie is een angststoornis wordt gekenmerkt door een intense angst of angst in open ruimtes waar het weggaan moeilijk of pijnlijk zou zijn. Dergelijke plaatsen zijn onder andere vliegtuigen en bussen. Degenen met agorafobie kunnen bang zijn om naar huis te verlaten , en de aandoening manifesteert met intense fysieke symptomen van angst en bezorgdheid . Definitie

Een fobie is een duidelijke angst voor een object of een bepaald soort situatie dat onrealistisch is in vergelijking met een mogelijk gevaar betrokken . Degenen met fobieën begrijpen en weten dat hun angst onterecht of overdreven , maar zal doen wat nodig is om het object of de situatie te voorkomen. Veel mensen zijn bang voor bepaalde situaties of voorwerpen die ze ongemakkelijk. Echter , iemand met een fobie heeft een verstorend angst , wat betekent dat het hun dagelijks leven beïnvloedt.

Een sociale fobie is een intense , onrealistische angst voor sociale situaties die toetsing , belichting , of onbekende mensen kunnen betrekken . Degenen met sociale fobieën vermijden situaties waarin zij kunnen worden bekritiseerd of geëvalueerd , en kan intense angst , en handelen ongepast ervaren. Het is algemeen bekend als sociale angststoornis .

Agorafobie wordt beschouwd als een specifieke fobie als angst beperkt tot drie of minder specifieke situaties (bijv. angst manifesteert wanneer de patiënt bezoekt een van enkele verschillende lokaties ) .
Symptomen

Agorafobie wordt gekenmerkt door de neiging om te voorkomen dat het naar buiten gaan , die nog in het huis voor langere perioden , en een buitensporige angst om alleen , of van > niet in controle , terwijl in het openbaar. Er is een toenemende behoefte om afhankelijk van anderen om huishoudelijke boodschappen die nodig zou zijn huis te verlaten doen . Andere symptomen zijn hevige angst of paniek aanval , terwijl in het openbaar manifesteren door beven , hyperventilatie , onrust , hartkloppingen , duizeligheid en zweten . Er kan zelfs misselijkheid , een gevoel van hulpeloosheid te zijn of als het lichaam of de wereld is " niet echt. " In de meeste gevallen , paniekaanvallen voorafgaan agorafobie .
Diagnostic Criteria

Psychologen en psychiaters diagnose agorafobie op basis van opgegeven criteria in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders , of DSM - IV - TR gepubliceerd door de American Psychiatric Association . Aan alle voorwaarden moet worden voldaan om een geestelijke diagnose noodzakelijk .

Agorafobie is gediagnosticeerd zonder paniekstoornis als er duidelijke bezorgdheid over het feit dat in openbare plaatsen of in situaties waarin het gênant zou zijn , indien een paniekaanval zou voordoen . Er mag geen voorgeschiedenis van paniekaanval of aandoening voor deze diagnose. Bijzondere situaties worden vermeden of doorstaan ​​met intense angst en bezorgdheid over de mogelijkheid van een paniekaanval optreedt. Agorafobie niet beter verklaard door een andere mentale stoornis , zoals sociale fobie , specifieke fobie of die beperkt is tot een dergelijke situatie , zoals aan boord van treinen . In sociale fobie , is er werkelijke angst voor sociale situaties toe te schrijven aan verlegenheid vanwege de mogelijkheid om te worden geëvalueerd , of van zijn in onbekende bedrijf.

Agorafobie met paniekstoornis is te diagnosticeren als paniekaanvallen zijn terugkerende en plotselinge . Zij moeten volledig onverwacht . Een van de paniekaanvallen moet gevolgd worden door ten minste 1 maand van zorgen over het hebben van meer , of zorgen te maken over de uitkomst van de aanvallen ( gaan sterven , de controle te verliezen , enz. ) of een verandering in het dagelijks leven als gevolg van de aanslagen , vooral die van invloed zijn werk of relaties. Paniekaanvallen kan niet te wijten zijn aan alcohol-en drugsmisbruik , medicatie of een medische diagnose , en mag niet beter worden verklaard door een andere psychische stoornis , zoals sociale fobie .
Paniekstoornis

Volgens de National Institutes of Mental Health , in een derde van alle gevallen , agorafobie is gediagnosticeerd , samen met een paniekstoornis . Paniekstoornis wordt gekenmerkt door frequente aanvallen paniek , ook wel " angstaanvallen . " Een paniekaanval is een plotselinge aanval van extreme angst , angst en gevoelens van onheil. Deze aanvallen worden ook gepaard met fysieke verschijnselen zoals hartkloppingen , bemoeilijkte ademhaling , pijn op de borst , misselijkheid , gevoel van de keel sluiten en verstikking . Er kan een intense angst om controle te verliezen , zoals velen die ervaren paniekaanvallen denken dat ze gaan om een ​​hartaanval te hebben , of sterven .

Degenen
die last hebben van paniekaanvallen kunnen situaties waarin zij niet in staat zijn te voorkomen om gemakkelijk te ontsnappen of hulp krijgen als er een aanval heeft plaatsgevonden , of ze kunnen situaties waarin een aanval eerder voorgedaan te voorkomen . Als gevolg daarvan zijn in openbare plaatsen waar veel mensen zijn waarschijnlijk - zoals supermarkten , openbaar vervoer en kerken - veroorzaakt hevige angst en wordt zoveel mogelijk vermeden . Reizen is waarschijnlijk zeer beperkt , en in feite wordt de lijder het plezier van het dagelijks leven sterk afgenomen.

Of agorafobie is gediagnosticeerd met of zonder paniekstoornis , paniek symptomen zijn wanneer in een plaats waar het zou zijn ervaren moeilijk of gênant om te ontsnappen .
behandeling

Typische behandeling voor agorafobie met of zonder paniekstoornis bestaat uit cognitieve gedragstherapie (CGT ) en antidepressieve medicijnen. CBT omvat het gebruik van blootstelling aan de gevreesde situatie . Omdat het bekend is dat mensen met een paniekstoornis hebben de neiging om te overreageren op lichamelijke gewaarwordingen , de therapeut eigenlijk lokt gevoelens van angst tijdens het lesgeven methodes van controle. Aangezien dit toont aan dat lichamelijke gewaarwordingen als gecontroleerd kan worden gemaakt , lijken ze minder beangstigend . Een andere vorm van blootstelling techniek die wordt gebruikt om mensen met agorafobie behandelen en paniekstoornis richt zich op het ondersteunen van een individu om gedachten die lichamelijke sensaties beangstigend te maken te identificeren. De therapeut dan helpt ze in tegen deze overtuiging verklaringen .

Veel voorgeschreven medicijnen zijn onder Seroxat , Prozac , Tofranil en benzodiazepines , zoals Xanax . Het is belangrijk op te merken dat de medicijnen bieden bescherming alleen terwijl ze worden genomen , als de symptomen terugkeren zodra ze worden onderbroken .