DSM IV Schizofrenie Omschrijving

Schizofrenie is een ernstige psychische ziekte . Terwijl een definitieve oorzaak van schizofrenie heeft nog te bepalen, zijn er sterke aanwijzingen van een genetische component . Medicatie en therapie kan sterk verminderen van de arbeidsgehandicapten en sociaal ontwrichtende symptomen van de ziekte . Feiten

Schizofrenie is een hersenaandoening die elk jaar ongeveer 1,1 procent van de Amerikanen beïnvloedt. Symptomen van schizofrenie verschijnen in de leeftijd van zestien en de late jaren twintig . Mannen over het algemeen ervaren de aanvang van de symptomen eerder, vrouwen later . Het is zeldzaam voor een individu na de leeftijd van vijfenveertig te worden gediagnosticeerd met schizofrenie .
Geschiedenis

De symptomen van schizofrenie zijn opgemerkt door de eeuwen heen . Maar het was pas in de late jaren 1800 dat de symptomen werden geclassificeerd als een aparte ziekte. In zijn ' diagnostische kinderschoenen , werd schizofrenie gedacht aan een vorm van dementie of manische - depressie. Het werd later onderscheiden van dementie , omdat het vooral beïnvloed jongere mensen in plaats van de ouderen en van manische depressie als gevolg van de samenhang en de levensduur van de ziekte .
Symptomen

als schizofreen een te worden gediagnosticeerd moet voldoen aan de AF- criterium in de DSM IV . Focuscriterium A's is op de psychotische symptomen aanwezig in actieve fase schizofrenie : wanen , hallucinaties , onsamenhangende spraak , grovelijk chaotisch of katatonische gedrag en negatieve symptomen ( zoals een lekke beïnvloeden , alogia of avolitie ) . Naast het voldoen aan twee of meer van de kenmerken symptomen in criterium A , moet een individu vertonen ook een duidelijke daling in de arbeidsgeneeskunde , relationele of zelfzorg vaardigheden sinds het begin van de aandoening ( criterium B ) . De psychische stoornis ( symptomen van de aandoening ) moet aanhouden ( criterium C ) gedurende ten minste zes maanden en die zes maanden moet ten minste een maand van de actieve fase symptomen in criterium A.

Criterium D vereist onder dat een schizoaffectieve stoornis en stemmingsstoornissen worden geëlimineerd als de oorzaak van de symptomen . Criterium E vereist dat eventuele onderliggende medische aandoeningen worden uitgesloten als de oorzaak van de schizofrene - achtige symptomen . Tenslotte criterium F van de DSM IV stelt dat als er " een relatie met een pervasieve ontwikkelingsstoornis , de diagnose van schizofrenie mag alleen worden gedaan indien prominente wanen of hallucinaties zijn ook ten minste ten minste een maand aanwezig . "

Sub soorten

Schizofrenie kan worden ingedeeld in subtypes. De eerste is het paranoïde type. De primaire functie van het paranoïde type is de aanwezigheid van wanen of hallucinaties . Deze wanen en hallucinaties zijn meestal vervolging in de natuur. Het tweede subtype van schizofrenie is het ongeorganiseerd type. Dit subtype wordt gekenmerkt door onsamenhangende spraak en gedrag en een vlakke of ongepaste invloed . De derde is de catatonisch type. Dit type wordt bepaald door immobiliteit , overdreven motorische activiteit , starre houding , mutisme , eigenaardige houding , echolalie en echopraxie . De vierde subtype is het ongedifferentieerde type. Dit subtype is een vergaarbak categorie voor de persoon die voldoet aan criterium A-vereisten , maar niet in een van de andere subtypes vallen . De uiteindelijke subtype van schizofrenie de residuele type. De resterende subtype wordt gebruikt wanneer er een voorgeschiedenis van ten minste een episode van schizofrenie , maar de huidige ziektebeeld vertoont geen actieve psychotische symptomen. De diagnose van de residuele subtype vereist ook actueel bewijs van negatieve symptomen of twee of meer criterium A symptomen .
Prognose

De DSM- IV stelt dat het tijdstip van aanvang kan bepalen het verloop en de ernst van de ziekte . Bijvoorbeeld , mannen hebben meestal een eerder begin dan vrouwen . Door het eerder optreden ( en onderbreking van ontwikkelingsvoortgang ) , kan men een ingewikkelder prognose dan vrouwen die meer tijd om de cognitieve en coping middelen om de ziekte effectief te beheren hebben gehad . Er is geen behandeling voor schizofrenie . Toch kan medicatie therapie een positieve en kritische verschil in de ernst van de ziekte te maken.