wetten & Regelgeving inzake orgaandonatie

Met meer dan 100.000 mensen op wachtlijsten om organen die hun leven kan redden ontvangen , volgens het Verenigde Netwerk van Organ Sharing , orgaandonoren zijn in de vraag . Hoewel steeds meer mensen kiezen om deel te nemen aan donatie programma's , het probleem blijft controversieel . In de VS , de regulatie van orgaandonatie verschilt per staat , maar het doel van elke reeks wetten is vergelijkbaar : bescherming van de belangen van de donoren en hun familie , terwijl het maken van zo veel levensvatbare organen mogelijk beschikbaar voor patiënten die ze nodig hebben. Orgel register

A 1984 federale wet creëerde een nationale orgaandonatie register, dat wordt aangestuurd door een eigen non-profit organisatie , de United Network for Organ Sharing ( UNOS ) . De organisatie beheert een database van geregistreerde donoren en patiënten in nood van getransplanteerde organen . Er loopt ook een orgel centrum dat open en volledig bemand 24 uur per dag, elke dag van het jaar is , zoals vereist door de wet van 1984 . De UNOS Orgel Center verzamelt donor informatie , loopt dat informatie via de database van het wachten ontvangers , vindt de meest gekwalificeerde wedstrijd , en helpt bij het ​​transport van organen en weefsels .
Die kan geven

In het algemeen staat wetten kunnen mensen van elke leeftijd te registreren voor orgaandonatie , hoewel minderjarigen toestemming van hun ouders moeten krijgen . In sommige staten , kunt u uw status als orgaandonor op uw rijbewijs omvatten . In andere staten , donoren dragen een aparte kaart op hun persoon . In beide gevallen worden de donoren verwacht dat zij hun beslissing met familieleden te delen , omdat sommige staten vereisen familieleden om een toestemmingsformulier te tekenen voordat gedoneerde organen kunnen worden verzameld . De meeste staten bar mensen met bepaalde infecties of ziekten van het doneren van hun organen , met inbegrip van mensen met HIV of actieve hersenkanker.
Wie kan ontvangen

UNOS onderhoudt een nationale database van alle patiënten in afwachting van transplantaties . Het systeem is bedoeld om te verzekeren dat de ziekste persoon krijgt de hoogste prioriteit en dat geen enkele kandidaat krijgt een voorkeursbehandeling. Wanneer een orgaan beschikbaar , register specialisten overweeg een aantal factoren welke kandidaat het beste past . Match criteria omvatten bloedgroep , orgel omvang , urgentie van de toestand van de patiënt , de tijd doorgebracht op de wachtlijst , en hoe ver de patiënt is van het orgel. Patiënten moeten ook medisch stabiel genoeg om een ​​operatie onmiddellijk te ondergaan .
Algemene beperkingen

wetten op de staat en nationaal niveau te beschermen dat mensen worden gedwongen tot het doneren van organen. Ze beschermen ook orgaandonoren van het hebben van hun beslissingen teruggedraaid na hun dood . Veel staten hebben de Uniform Anatomische Gift Act, die de verkoop van menselijke organen verbiedt in de Verenigde Staten goedgekeurd . De wet schrijft voor dat ziekenhuispersoneel vragen families over de status van een overleden patiënt als orgaandonor , en het besluit van een patiënt over de wensen van dierbaren na zijn dood prioriteit .
Ethische overwegingen

Geconfronteerd met een tekort van gedoneerde organen en groeiende lijsten van patiënten in nood , het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services gestart met een federale campagne in 2003 tot orgaanverwerving organisaties aansporen om de bewustwording over orgaandonatie , wijzen zij meer donoren en herstellen meer organen . Het plan was succesvol in het creëren van een 67 procent stijging orgaandonoren tussen 1995 en 2006 , maar ook leidde tot bezorgdheid uit ethici , religieuze leiders en burgers die vreesden de campagne zou orgaandonatie te bevorderen te agressief .