De geschiedenis van Verbrandingsovens

Een verbrandingsoven is een vorm van waste-to -energy beschikking voor prullenbak. De eerste verbrandingsovens in de Verenigde Staten werden gebouwd in de jaren 1880 en 1890 . In New York , de eerste twee verbrandingsovens opgewekte stoom in Manhattan . Door de jaren 1960 waren er 17.000 kleine verbrandingsinstallaties en 22 grote bedrijven gewoon in New York . Voordelen

Al in de jaren 1880 , planners in New York voor het eerst hoorde van waste-to -energy verbranding van degenen die reeds in Europa bestaan ​​. De allure van het verminderen van afval , terwijl het genereren van energie veroorzaakt veel om verbrandingsovens te promoten. Door de jaren 1960 in New York , verbranding brandde een derde van afval van de stad.
Controverse

Tijdens de jaren 1970 , verslagen bleek dat het verbranden van afval bijgedragen tot veel gezondheidsproblemen en dreigde de openbare veiligheid . Toch , met de crisis van de stortplaatsen opvullen , verbrandingsovens in stand bleef .
Vervuiling

brandende prullenbak heeft vele milieu-en gezondheidseffecten nadelen . Wanneer organisch materiaal bevat chloor wordt verbrand , kunnen dioxines vormen . Dioxines zijn stoffen die zijn gekoppeld aan kanker en geboorteafwijkingen . Zware rook en roet , samen met geuren komen ook vaak rond verbrandingsovens. Ook volgens GothamGazette.com , verbrandingsovens kan verontreinigingen zoals kwik produceren , lood en stikstofoxiden .
Emission Control

Vanaf 2010 strenge emissie controle, regelgeving, en nauwkeurige observatie van de Environmental Protection Agency hebben wederom verbranding levensvatbaar gemaakt . De hoge temperaturen van verbrandingsovens zijn ideaal voor het doden van ziekteverwekkers en biomedische afval . In 2006 , volgens de EPA , naar schatting 13 procent van vast stedelijk afval werd behandeld door waste-to -energy verbrandingsovens.