Hoe kan ik zien of ik Baarmoederkanker

? Baarmoederkanker , of kanker van de baarmoeder , is de vierde meest voorkomende kanker onder Amerikaanse vrouwen . Het bestaat in drie hoofdvormen : endometriumkanker , of kanker van de binnenbekleding van de baarmoeder ; uteriene sarcoma , of kanker van de baarmoeder spier muur en steunweefsel , en baarmoederhalskanker of kanker van de baarmoederhals in de lagere baarmoeder . Werkwijzen voor het detecteren baarmoederkanker variëren afhankelijk van het type kanker . Detecteren endometriumkanker

Endometriumkanker is de meest voorkomende vorm van baarmoederkanker . In een vroeg stadium wordt meestal niet gevonden tijdens kankerscreening , en detectie hangt af alert persoonlijke observatie . De meest prominente teken van mogelijke problemen is ongewone vaginale bloeden . Als u nog om de menopauze en ervaring bloeden tussen periodes te ondergaan , of als u last bloeden na het ondergaan van de menopauze , raadpleeg dan uw arts zo snel mogelijk . U kunt ook last hebben van niet - bloederige vaginale afscheiding , en meldt dit ook. Als je een meer geavanceerde vorm van niet-gediagnosticeerde endometriumkanker , kunnen uw symptomen ook bekkenpijn , gewichtsverlies of de aanwezigheid van een voor de hand liggende bekkenmassa .
Opsporen uteriene sarcoma

Baarmoeder sarcoom is ook niet gemakkelijk gedetecteerd door middel van screening op kanker , en het vangen van het vroeg is afhankelijk van je bewustzijn . Kijk voor dezelfde abnormale vaginale bloeden , niet- bloederige afscheiding , pijn in het bekken of bekkenmassa aanwezig in gevallen van potentiële endometriumkanker . Uw arts zal bepalen welke specifieke vorm van kanker , of een ander medisch probleem , oorzaak is van uw klachten .
Opsporen Baarmoederhalskanker

Baarmoederhalskanker is de meest gemakkelijk detecteerbare vorm van baarmoederkanker . Uw eerste lijn van verdediging is regelmatige screening door de toediening van een Pap-test . Pap-tests kunnen pre - kanker veranderingen te detecteren in de baarmoederhals genaamd dysplasie , en als je gediagnosticeerd in dit stadium uw conditie is meestal 100 procent goed te behandelen.

De American Cancer Society beveelt eerste uitstrijkje het testen van een maximum van drie jaar na het begin van vaginale geslachtsgemeenschap , of door de leeftijd van 21 als u seksueel inactief. Regelmatig testen moeten daarna elk jaar worden gedaan , of om de twee jaar als uw arts maakt gebruik van moderne - liquid based testing . Als je tussen de leeftijden van 30 en 70 , en hebben normale Pap resultaten gedurende drie opeenvolgende onderzoeken had, kunt u testen afnemen om de drie jaar . Bent u 70 jaar of ouder en hebben geen abnormale testresultaten voor een periode van 10 jaar had, kunt u ervoor kiezen om baarmoederhalskanker te stoppen met testen . Wees ervan bewust dat bepaalde factoren die u nodig heeft om jaarlijks testen blijven , ongeacht uw leeftijd of eerdere resultaten . Deze omvatten HIV-infectie ; blootstelling aan diethylstilbestrol ( DES ) , een voorgeschiedenis van baarmoederhalskanker ; . Of verzwakte immuunrespons als gevolg van chemotherapie , orgaantransplantatie of chronisch gebruik van steroïden

Als u adequate screening niet hebt gehad, kun je ontwikkelen symptomen van actieve baarmoederhalskanker . In een vroeg stadium , kunnen deze omvatten abnormale vaginale bloeden of afscheiding , alsmede perioden die langer of zwaarder dan normaal zijn . Als je kanker evolueert, kunnen uw symptomen onder meer pijn in je bekken , rug of benen , vermoeidheid, gewichtsverlies, botbreuken , of het lekken van urine of ontlasting uit de vagina . Raadpleeg uw arts voor een juiste diagnose .