Hoe te diagnosticeren ADD versus ADHD

Attention Deficit Hyperactivity Disorder is uitgegroeid tot een gemeenschappelijke diagnose voor kinderen en volwassenen die problemen concentreren of verblijven op de taak hebben . De Er zijn drie soorten van ADHD in de Diagnostic and Statistical Manual ( DSM - IV ) die door de medische gemeenschap opgenomen . Naast het veroorzaken van problemen met de concentratie en productiviteit , kan ADHD de ontwikkeling van relaties en zelfbeeld belemmeren . Instructies
1

de hulp van een Licensed Klinisch Psycholoog , Licensed Clinical Social Worker of een psychiater om de uiteindelijke diagnose met een batterij van tests maken Roep . Kopen van 2

Kijk voor symptomen die ADHD - overwegend onoplettend type , ADHD , Overwegend Hyperacitve - Impulse Type en ADHD - gecombineerde type , die gewoonlijk wordt aangeduid ADD scheiden. Begrijp dat de drie belangrijkste soorten van de aandoening sommige symptomen kunnen delen.

Verwacht 3 het individu met ADHD - aandachtstekort type moeite heeft om aandacht te besteden aan detail en moeite de aandacht , om ervoor te slordige fouten en moeite met het organiseren van taken, documenten en persoonlijke bezittingen hebben .
4

Noteer de neiging om dingen te vergeten , te vaak verliezen items en vergeetachtig te zijn , in het bijzonder van de verplichtingen die zijn datum en tijd gevoelig. Groep deze symptomen met die van ADHD - aandachtstekort type .
5

Evalueer de ADHD - hyperactiviteit impulsief type op basis van overmatig praten , lawaai maken , onderbreken , friemelen en een onvermogen om te blijven zitten voor langere tijd . Opmerking grote moeilijkheid in een klaslokaal ; bv. eruit te flappen antwoorden , stil of wachten op een beurt .

Overweeg 6 - ADHD gecombineerd type is waarschijnlijk de diagnose wanneer de symptomen in verschillende mate van ernst van zowel het overwegend onoplettend type en overwegend hyperactieve aandachtstekort type zijn aanwezig .
7

Anticipeer ADHD - aandachtstekort type aan de meer waarschijnlijke diagnose bij vrouwelijke kinderen en de meeste volwassenen. Credit dit fenomeen aan maatschappelijke conventies van gedrag worden niet aanvaarden van uitbarstingen , friemelen , onderbreken of andere impulsief gedrag bij meisjes of volwassenen .