Hoe te testen voor schade aan de oogzenuw

De oogzenuw is een touw van weefsel die tussen het oog en de hersenen . Het bestaat uit miljoenen cellen belast met het vastleggen van de elektrische impulsen van het netvlies en dragen naar de hersenen voor interpretatie. Wanneer er te veel storing zenuwcellen , het resulteert in schade aan de oogzenuw . Verschillende dingen kan leiden daartoe , en elk van hen vereisen tests voor identificatiedoeleinden . Instructies
1

Zoek uit of schade aan de oogzenuw loopt in je gezin . Hier krijg je een volledige medische geschiedenis van je ouders , grootouders en broers en zussen . Dit zal uw arts u helpen om te zoeken naar mogelijke verbanden tussen erfelijkheid en schade aan de oogzenuw . Kopen van 2

Let op symptomen van schade aan de oogzenuw . Deze omvatten verduistering of dimmen van licht en een beperkte gezichtsveld . Sommige mensen zullen ook niet in staat om uit te maken van de details van objecten die ze zien .

Vraag voor een oogonderzoek Goedkope 3 om te bepalen of schade aan de oogzenuw aanwezig zouden kunnen zijn . Als dat zo is , over te gaan tot een of meer van de volgende tests zal helpen bij het identificeren van de specifieke oorzaak .

Mogelijke oorzaken van schade aan de oogzenuw omvatten hersentumor, glaucoom , methanol vergiftiging , multiple sclerosis , optische neuritis , orbitaal een lymfoom , papiloedeem , hypofyse kanker , beroerte of tijdelijke arteritis . Het kan ook tot stand gekomen als gevolg van de inname van giftige stoffen , optische neuropathie , straling en trauma .
4

versturen naar tonometrie testen om het bedrag van de intra-oculaire druk te meten . Dit kan gedaan worden door applanatie tonometrie ; elektronische identation tonometrie ; pneumotonometry ; of Schiotz tonometrie . Ieder maakt gebruik van een mechanisme te vlakken het hoornvlies voor drukmeting .
5

Ga voor polarimetrie laser meting om eventuele wijzigingen in de richting van het licht groepering binnen de zenuwen van het oog te identificeren. Het bedrag van de verandering bepaalt vaak de dikte van retinale vezels, die kunnen worden gerelateerd aan schade aan de oogzenuw .

Indienen
6 tot optische coherentie tomografie (OCT ) . Het maakt gebruik van een laser om de vertraging tussen het optreden van lichtreflectie en de impact ervan op het netvlies te meten . Het bepaalt de dikte van de zenuw vezel , die op zijn beurt wordt aangegeven hoe lang het duurt voordat het licht door te dringen door het weefsel .

Try 7 Heidelberg retina tomography ( HRT ) . Het gebruikt een laser om te kijken naar het oppervlak van de optische zenuw . Dat kan helpen bij het identificeren zelfs de kleinste veranderingen op het oppervlak , die het begin van zenuwbeschadiging kunnen inluiden.

Identificeer
8 hoeveel perifeer zicht is verloren gegaan door middel van korte - golflengte testen . Dit is een van de eerste indicatoren glaucoom aanwezig kunnen zijn en derhalve voorkomen oogzenuwbeschadiging voordat deze plaatsvindt .
9

Bepaal visuele evoked potential ( VEP ) . Het identificeert de snelheid waarmee zenuw uitzendingen langs de oogzenuw worden geleverd . Het helpt om gevallen van neuritis optica identificeren .