Blaasontsteking Medicijnen

blaas ontsteking is ook bekend als blaasontsteking . Blaasontsteking wordt meestal veroorzaakt door een bacteriële infectie van de blaas . Blaas infecties worden meestal veroorzaakt door een infectie van de urinewegen ( urethra ) verspreiden naar de blaas . Een blaasontsteking kan een branderig gevoel bij het ​​plassen en een constant gevoel dat men nodig heeft om te plassen veroorzaken . Andere symptomen zijn bekken ongemak en een gevoel van druk in de onderbuik . Antibiotica

blaasontsteking en infecties , is aanvankelijk gedacht te worden veroorzaakt door bacteriën . Hierdoor zal de eerste behandelingskuur voor blaasontsteking meestal antibiotica . Volgens Drugs.com zijn er meer dan 50 verschillende medicijnen die kunnen worden gebruikt om de blaas infecties . De meest gebruikte zijn fosfomycin , ciprofloxacine , en cephalexin . De meeste zijn antibiotica die in de klasse van chinolonen , cefalosporinen of sulfonamiden , die alle klassen van antibiotica die vaak worden gebruikt om urineweginfecties zijn . De precieze medicijn dat wordt gebruikt is afhankelijk van de algehele gezondheid van de patiënt en welke soorten bacteriën in de urine . Hoewel de symptomen van de blaasontsteking zal meestal verdwijnen na een paar dagen van de behandeling , deze medicijnen in het algemeen moeten worden genomen voor een aantal weken om ervoor te zorgen dat de infectie volledig is opgehelderd .
Recidiverende blaasinfecties

het geval dat een patiënt lijdt aan terugkerende blaasontstekingen , kan hij of zij worden doorverwezen naar een specialist voor urinewegen , zoals een uroloog of nefroloog . Dit komt omdat frequente of chronische blaasontsteking kan aangeven dat er een soort van afwijking met de blaas , die maakt het vooral gevoelig voor infecties . In dit geval kan de uroloog kijken naar de blaas met een kleine camera ingebracht via een katheter of door ultrageluid om de blaas te visualiseren . In deze gevallen kan de uroloog dan raden verschillende cursussen van medicijnen, zoals medicijnen profylactisch gegeven om bijkomende infecties te voorkomen . Dit zullen lage doses antibiotica die hebben aangetoond dat het zeer effectief bij de behandeling van blaasontsteking normaal , zoals clindamycine , ciprofloxacine , of nitrofurantoïne te zijn .
Andere behandelingen

In sommige gevallen , vooral als de blaasontsteking niet reageert op antibiotica , een uroloog kan verkennen andere wegen van de behandeling. Deze omvatten anti - inflammatoire geneesmiddelen , zoals cortison , die direct kan worden geïnjecteerd in de blaas . Cortison zal werken om het immuunsysteem te onderdrukken en daardoor verminderen van de ontsteking die de symptomen van de infectie . Zodra de ontsteking is gedaald , kan de uroloog dan voorschrijven breed spectrum en krachtige antibiotica om de infectie te elimineren , zoals cefalosporines ( die effectief in het doden van bijna alle soorten bacteriën ) . Enkele voorbeelden zijn ceftibuten en ceftazidim .