Electric Shock behandeling voor depressie

Elektroconvulsietherapie ( ECT ) is een praktijk waarin aanvallen worden veroorzaakt door het uitvoeren van elektrische stromen door het lichaam voor de verlichting van ernstige depressie. Eerst geïntroduceerd in de jaren 1930 , ECT blijft een gemeenschappelijke , zo niet controversieel , therapie voor mensen die lijden grote mentale kwaal . Voorbereiding

Tijdens ECT , een patiënt krijgt lichte verdoving en spierverslappers alvorens te worden voorzien van elektroden op de hoofdhuid . De elektroden worden op beide zijden van het hoofd gemonteerd bilaterale stage of een zijde van het hoofd unilaterale plaatsing . Unilaterale plaatsing gebeurt met de elektrode aan de zijde van de niet - dominante gedeelte van de hersenen van de patiënt , proefondervindelijk worden bepaald vóór behandeling . Deze praktijk is geheugenverlies , een mogelijke bijwerking van de behandeling , of cognitieve schade . De hoeveelheid elektriciteit die nodig is om te veroorzaken een aanval verschilt van patiënt tot patiënt.
Hoe werkt

Electroshock therapie is uitgevoerd sinds de jaren 1930 , maar er is nog steeds geen consensus over hoe of waarom het werkt bij het oplossen van een depressie . Het meest populair idee is dat het centrale zenuwstelsel verandert de wijze verwerkt elektrische impulsen veranderen . Deze elektrische impulsen emoties in de hersenen , en een keer veranderd, veroorzaken verschillende emoties te voorschijn te komen .
Gevaren

Patiënten met hart problemen zijn niet levensvatbaar kandidaten voor de behandeling . Er zijn gevaren van keel problemen van kokhalzen evenals perifere zenuw verlamming, of kriebels . Deze gevallen ontstond in 1 per 1.300 tot 1.400 behandelingen . Er is een zeer lage sterfte tijdens het proces . ECT kan leiden tot korte - of lange - termijn geheugenverlies , en een onvermogen om te verteren actuele gebeurtenissen in het geheugen . Artsen geloven dat het moeilijk is om geheugenverlies te onderscheiden als gevolg van de behandeling, of die als gevolg van de reeds bestaande aandoening , waardoor het moeilijk om hoeveel van een gevaar ECT vormt in dit opzicht te meten.