Wat is het verschil tussen ernstige en Milde depressieve stoornis

? Depressieve stoornis is een algemene term die wordt gebruikt in de geestelijke gezondheidszorg om verschillende vormen van klinische depressie omvatten . Soms ook wel unipolaire depressie of unipolaire stoornis , zowel ernstige en milde vormen van depressieve stoornis hebben bepaalde kenmerken en symptomen die zorgverleners gebruiken om te bepalen wat de beste manier om de aandoening te behandelen . De symptomen variëren van een beetje naar beneden om zelfvernietigende gewoonten en zelfs zelfmoord gevoel . Behandeling opties zijn onder begeleiding , medicijnen , elektroconvulsietherapie therapieën en lichaamsbeweging. Geschiedenis

Het was 1980, toen een ernstige depressieve stoornis voor het eerst werd opgenomen in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders ( DSM - III ) diagnostische gids . Zowel ernstige en milde vormen werden onmiddellijk opgenomen , met specifieke indeling van de symptomen voor de diagnose.
Symptomen van depressieve stoornis

Als een patiënt vertoont ten minste vier van de volgende symptomen , dan is ernstige depressieve stoornis moeten worden overwogen voor diagnose : slaapstoornissen , zoals slapeloosheid of hypersomnie ; verminderd plezier of interesse in activiteiten en onderwerpen die interessant zijn voor de patiënt wanneer ze niet lijden aan MDD zijn ; schuld en zelfverwijt ; energieverlies en vermoeidheid ; concentratieproblemen ; eetlust verlies of toename ; psychomotorische veranderingen , zoals plotselinge vertraging of agitatie ; en suïcidale gedachten of pogingen .
Milde Depressieve stoornis

In zijn mildste vormen , patiënten zijn over het algemeen verdrietig of ongeïnteresseerd. Patiënten melden gevoel " blah " en zijn niet geïnteresseerd of opgewonden door iets . Ze kunnen al dan niet interesse in voedsel en eten te verliezen, en de neiging om hopeloos , hulpeloos of onverschillig tegenover de mensen en activiteiten in hun leven voelen .
Ernstige depressie

Patiënten die lijden aan een ernstige depressieve stoornis kunnen aangaan zelfdestructief gedrag , zoals zichzelf snijden, of deelnemen aan risicovolle activiteiten of wonen een gevaarlijke levensstijl met geen tekenen van zelfbehoud . Net als in de milde vorm van deze aandoening , ze gewoon niet geïnteresseerd zijn of niet schelen of ze leven of sterven . Psychologen speculeren dat ze gewoon op zoek zijn naar een hoog of laag gevoel bij depressie " grijs gewassen, " emoties en gevoelens . In de meest ernstige vorm , kan MDD patiënten suïcidaal of gewelddadig tegenover anderen zijn.
Behandeling van ernstige & Mild Depressieve stoornis

Vóór de behandeling van MDD , psychiaters algemeen doen een laboratorium opwerking zodat de patiënt niet echt lijdt aan een conditie als een vitaminegebrek of andere aandoening die dezelfde symptomen heeft . Zodra de diagnose , zijn de patiënten over het algemeen gegeven antidepressiva en zijn nauw gecontroleerd op veranderingen in de symptomen . In het Verenigd Koninkrijk , artsen meestal voorschrijven 20 minuten per dag aan lichaamsbeweging , omdat oefening stimuleert de afgifte van stemmingsveranderende neurotransmitters . ECT , elektroconvulsietherapie ( schokbehandeling ) , worden gebruikt in extreme gevallen , in mei TMT , die magnetisch inhoudt beïnvloeden hersengolven . Beschermende ziekenhuisopname is het laatste redmiddel bij de behandeling van therapieresistente ernstige depressieve stoornis.