De geschiedenis van zoster

Herpes zoster of gordelroos , is de reactivering van de waterpokken virus dat kan leiden tot pijn en huiduitslag . Zoster is onderzocht voor eeuwen door veel artsen en wetenschappers die teruggaat tot de oudheid. Definitie

Zodra een persoon heeft waterpokken , het virus blijft sluimeren in de zenuwwortels . Herpes zoster is de reactivering van het virus . De ziekte terugkeert meestal bij oudere of immuno-gecompromitteerde personen na blootstelling aan iemand met waterpokken .
Pox vs zoster

zoster werd terug opgenomen in de Griekse en de oudheid . Op dat moment was het moeilijk om pokken te onderscheiden van zoster . In de late achttiende eeuw , William Heberden , een wetenschapper , beschreven zoster letsels en methoden om ze te onderscheiden van de pokken . Dr William Osler , een beroemde arts , schreef ook dat de twee ziekteprocessen waren heel anders. Besmetting met een niet voorkomen dat besmetting van de andere .
Wetenschappelijke

Vooruitgang In 1831 , Richard Bright eerst een verband tussen herpes zoster en de zenuwen voorgesteld. In 1861 , Felix von Barensprung deed de eerste autopsie bevestigt schade aan de zenuwwortel . Henry Head en AW Campbell , patholoog , studeerde herpes zosters en deed 21 autopsie gevallen . Hun onderzoek bestudeerde de zenuwwortels en toonde schade aan de zenuwen die gecorreleerd met herpes zoster .