AIDS & HIV Acute Retroviral Syndrome

HIV acute retrovirale syndroom (beter bekend als acute hiv-infectie of seroconversie ziekte) en aids zijn de eerste en de laatste fase, respectievelijk van HIV-ziekte. Het lichaam van een persoon die de lancering van zijn eerste pogingen om het virus onder controle zorgt ervoor dat de symptomen van acute hiv-infectie, terwijl HIV aanval op het immuunsysteem van een persoon veroorzaakt het syndroom (groep aandoeningen) van aids. Transmissie en preventie

Mensen
overbrengen HIV voornamelijk via onbeschermde seks met penetratie (vaginaal, anaal of oraal), met gedeelde injectienaalden en van moeder op kind (MTCT) tijdens de zwangerschap, de bevalling of borstvoeding voeden.

In minder ontwikkelde landen, is er een risico van HIV-overdracht vanaf de ontvangst van gedoneerde vloeistoffen, weefsels en organen. In de Verenigde Staten en andere ontwikkelde landen, hebben screeningsprocedures deze transmissie risico geëlimineerd, volgens Avert.org

Hoewel professionals in de gezondheidszorg lopen het risico van besmetting van een naald-stok verwondingen -. Waarbij een naald gebruikt op een HIV-positieve persoon per ongeluk steekt de arts of verpleegkundige - dit is een zeer zeldzame vorm van transmissie

Het correct en consistent gebruik van barrières tijdens het vrijen is een belangrijke methode van preventie van HIV, dit omvat condooms. , vrouwencondooms en tandheelkundige dammen. Je moet ook schoon en ongedeelde injectienaalden gebruiken voor elke injectie

zwangere HIV-positieve vrouwen
kan antiretrovirale medicijnen te nemen tijdens hun zwangerschap;. Een cursus van antiretrovirale middelen gegeven aan de moeder rond het tijdstip van levering en voor het kind na geboorte zijn ook effectief in het voorkomen MTCT. Artsen adviseren HIV-positieve vrouwen geen borstvoeding te geven, behalve wanneer alternatieve methoden voeden een groter risico kunnen opleveren voor het kind.
HIV Acute Retroviral Syndroom

HIV
acute retrovirale syndroom komt in de tijd na infectie. Veel mensen ervaren een griepachtige ziekte binnen twee tot vier weken na de besmetting. De symptomen, volgens de HIV-Symptoms.info, omvatten: koorts, hoofdpijn, keelpijn, pijn en pijn, gezwollen lymfeklieren, vermoeidheid, verteringsproblemen en huiduitslag. Sommige mensen hebben geen symptomen tijdens acute hiv-infectie, terwijl anderen ervaren een zeer milde symptomen die ze kunnen over het hoofd

De symptomen van dit stadium van HIV-ziekte niet voldoende zijn om een ​​diagnose van HIV te geven;. Dit is omdat veel andere virale infecties dezelfde of zeer vergelijkbare symptomen. Degenen die denken dat ze zijn blootgesteld aan HIV moeten op zoek gaan testen ten minste een maand na mogelijke blootstelling (want dit is de gemiddelde tijd die het kost om een ​​detecteerbaar niveau van antilichamen, een proces genaamd seroconversie te ontwikkelen). HIVTest.org geeft informatie over soorten hiv-tests en kan individuen helpen vinden lokale testcentra (zie bronnen).
Intermediate Stages

Na enige symptomen van acute hiv-infectie opruimen, HIV komt de langste etappe (gemiddeld 10 jaar) - asymptomatische HIV. Er zijn geen symptomen tijdens deze fase. Vanwege dit, kan veel mensen die zich niet bewust zijn van hun hiv-status onbewust anderen blootstellen aan het virus door onbeschermde seks of het delen van naalden.

Derde stadium van de ziekte
HIV wordt symptomatische HIV genoemd. Gedurende deze tijd, die een tot drie jaar duurt, een chronische griepachtige ziekte zich ontwikkelt. Volgens de HIV-Symptoms.info, andere symptomen zijn nachtelijk zweten, ernstig gewichtsverlies, schimmelinfecties, evenals ademhaling en huidproblemen.
AIDS

Artsen
diagnosticeren AIDS in HIV-positieve mensen wanneer hun CD4 (een type immuuncel doelwit van HIV) celtelling beneden 200 per kubieke milliliter bloed, en wanneer deze cellen vertegenwoordigen 14 procent of minder van de totale lymfocyten (immuuncellen), volgens de Centra voor Disease Control en Prevention (CDC).

AIDS
is een syndroom, dat is een groep van aandoeningen. Deze omvatten opportunistische infecties (OIS), verspillen, kanker en neurologische aandoeningen.

OIS
zijn infecties die geen ziekte veroorzaken bij mensen met een gezond immuunsysteem, of die meer ernstige symptomen veroorzaken bij mensen die immuungecompromitteerd (hebben verzwakt immuunsysteem). Gemeenschappelijke ois omvatten tuberculose, Pneumocystis carinii pneumonie, toxoplasmose (een parasiet veroorzaakte hersenziekte), cytomegalovirus (wat kan leiden tot blindheid), en spruw (een orale schimmel).

Wasting leidt tot ernstig gewichtsverlies, met inbegrip het verlies van spiermassa. Zowel HIV ziekte zelf en de bijwerkingen (verlies van eetlust, braken, diarree) van sommige geneesmiddelen gebruikt bij de behandeling van HIV-ziekte bijdragen tot verspillen

Kankers., Vond in AIDS zijn Kaposi-sarcoom en lymfomen. Opportunistische infectie met het virus HHV-8 veroorzaakt Kaposi-sarcoom - een huidkanker die wordt weergegeven als paars laesies. Lymfomen zijn kankers van lymfocyten, cellen die HIV doelwitten.

AIDS dementie complex
(ADC) is de meest prominente neurologische aandoening gevonden bij mensen met aids. Volgens HIV InSite, dit beïnvloedt het denken, motorische vaardigheden en gedrag.
Behandeling

Mensen
algemeen beginnen antiretrovirale behandeling voor HIV-ziekte na hun CD4-telling is al begonnen aan daling, maar voordat ze zich ontwikkelen AIDS. Ze normaal deze drugs nemen samen in een multi-drug behandelplan genaamd HAART (highly active antiretrovirale therapie); antiretrovirale geneesmiddelen doelgroep HIV bij verschillende stappen in de cyclus van het binnenvallen en infecteren gastheercellen