Biologische effecten van blootstelling aan straling

Zonlicht, natuurlijke mineralen en natuurlijke gassen alle uitstoten lage doses straling elke dag. Het menselijk lichaam is ontworpen om een ​​zelf-reparatie systeem dat kan opkomen tegen deze natuurlijke elementen zijn. Wanneer straling bedragen hoger zijn dan een bepaalde grens, kan het lichaam beginnen af ​​te breken als het niet in staat om goed te herstellen van beschadigde weefsels. Soorten straling

straling golven zijn er in twee categorieën: geïoniseerd en niet-geïoniseerd. Niet-geïoniseerde golven zijn de soorten gevonden in natuurlijke bronnen van straling. De atomen bevatte binnen deze golven zijn relatief stabiel en veroorzaken weinig tot geen schade aan levend weefsel. Geïoniseerde straling golven bestaan ​​uit instabiele atomen, waardoor de atomaire structuren zijn veranderd. Instabiele atomen ontbrekende hebt (of extra) elektronen, protonen en neutronen. Als deze atomen in contact komen met levende cellen, ze proberen om ontbrekende deeltjes te vervangen of te ontdoen van extra deeltjes. Wanneer dit gebeurt, ze verstoren de atomaire structuren die binnen deze levende cellen.
Cell Structures

Gezond celstructuren
volgen bepaalde biochemische processen die werken om het leven en de gezondheid te behouden van de cel. Wanneer deze structuren worden veranderd door straling golven, kan dit een storing in celfunctie leiden. De schadelijke effecten kunnen optreden wanneer DNA moleculen van een cel wordt veranderd of onstabiel gemaakt. Het DNA-molecuul is verantwoordelijk voor het herstellen van beschadigde celstructuur en celdeling reproductie. Als deze moleculen ondergaan blijvende schade, kan alle pogingen om de cel te repareren of te reproduceren verzwakken, muteren of te doden.
Acute Doses

Acute stralingsdoses
zijn bekend kankercel mutaties veroorzaken. Kernreactor ongevallen zoals degene die zich in de Oekraïne in 1986 (Tsjernobyl) veroorzaakt kanker formaties te verschijnen bij degenen die blootgesteld werden. De symptomen die het gevolg zijn van acute blootstelling kan leiden tot wat wordt genoemd acute stralingsziekte. De hoeveelheid schade die mede afhankelijk is van of hele lichaam van een persoon belichting of enkel een deel van het lichaam heeft ondergaan. Wanneer het lichaam wordt blootgesteld, is er een 50 procent kans dat de persoon zal sterven kort na blootstelling. De hoeveelheid van de blootstelling en de gezondheid van het individu bepaalt hoe ernstig symptomen van de patiënt is wanneer slechts een deel van het lichaam wordt blootgesteld.
Chronische Doses

Mensen
ondergaan lage dosis blootstelling van natuurlijke bronnen van straling elke dag, maar deze zijn niet krachtig genoeg om cel mutaties veroorzaken beschouwd. Natuurlijke bronnen zijn onder zonlicht, radon gas en uranium. Deze bronnen zenden straling uit in chronische doses, wat betekent dat ze plaatsvinden over langere perioden. Geen zichtbare schade is veroorzaakt doordat de doses zijn laag genoeg om het lichaam om zichzelf te herstellen en normaal functioneren. En terwijl chronische doses worden beschouwd blootstelling laag risico, het is niet met zekerheid bekend of er vertraagde, lange-termijn effecten zijn mogelijk.
Symptomen

De symptomen van straling blootstelling afhankelijk van de dosishoeveelheid. Doses van 100 rad of meer effecten op organen die bijdragen aan de productie bloed in het lichaam --- beenmerg, de milt en lymfeweefsel, waaronder. Vermoeidheid, infecties, inwendige bloedingen en een verminderde witte bloedcellen zijn symptomen van een dergelijke blootstelling. Doses van 1000 rad of meer ook van invloed organen in het maagdarmstelsel, zoals de maag en darmen. Uitdroging, bloeden zweren, misselijkheid, braken en een drastische vermindering van witte bloedlichaampjes symptomen van deze hogere stralingsdosis. De zwaardere (en dodelijke) stralingsblootstelling leiden tot beschadiging van het centrale zenuwstelsel. Wanneer zenuwcelbeschadiging aanwezig is, kunnen meerdere lichaamsprocessen potentieel breken in een keer.