Negatieve Ion Effect op Seasonal Affective Disorder

Seasonal Affective Disorder (SAD), ook wel "winterdepressie", is een depressie stoornis die wordt beïnvloed door de veranderende daglicht bedrag van de seizoenen. Negatieve gevoelens zijn het meest significant tijdens de herfst-en wintermaanden, wanneer het aantal zonuren is afgenomen. Symptomen zijn een verandering in de eetlust (vaak resulterend in gewichtstoename), verlies van energie en een toenemend gevoel van prikkelbaarheid. SAD ook ongunstig beïnvloedt het vermogen van het individu om sociaal te reageren en zich te concentreren op details. Getroffen mensen vaak rapporteren een verstoring in slaappatronen die resulteert in verslapen tijdens de daguren. Definitie van negatieve ionisatie

Negatieve ionen
negatief geladen lucht moleculen die van nature voorkomen en men denkt dat het niveau van serotonine in de hersenen beïnvloeden. Zomerlucht heeft significant meer negatief geladen ionen dan winterlucht. Negatieve ionen kunnen worden geproduceerd door middel van mechanische generatie in de laboratoria en installaties voor de behandeling.
Oorzaken

De oorzaken van ED worden betwist, maar alle theorieën zijn gebaseerd op verminderde winter licht. Sommige wetenschappers beweren dat de beperkte hoeveelheid licht in de wintermaanden beïnvloedt sommige individuen. Andere studies stellen dat de kwaliteit van het licht, niet de kwantiteit, is de trigger voor SAD. Winter licht is minder intens dan zomerzon en niet de nodige elementen voor sommige patiënten. Een groep wetenschappers speculeert dat de interne klok van het lichaam is ingesteld door de ochtend zon en dat deze wordt verstoord door het donker 's morgens vroeg in de winter. Er is geen grote wetenschappelijke consensus dat elk een oorzaak.
Impact

Het aantal individuen beïnvloed door SAD varieert sterk, maar de statistieken tonen aan dat vanaf 10 tot 65 miljoen mensen hebben symptomen op een bepaald punt in het leven. SAD treft iets meer vrouwen dan mannen. De overgrote meerderheid van de gevallen zijn bij personen onder de leeftijd van 40, maar een paar van deze zich voordoen bij kinderen en tieners ook. De meeste gevallen zijn gelegen in de Amerikaanse Pacific Northwest, Alaska en staten in de noordelijke Midwest en Oost.
Licht Behandeling

Erkenning van Madame SAD en ontwikkeling van behandelingen begon in de 1980 met de introductie van lichttherapie. Een belangrijke studie uitgevoerd aan het Medische Centrum van de Rush-Presbyterian St. Luke's in Chicago in de late jaren 1990 bleek dat wanneer groepen symptomen van SAD werden blootgesteld aan lichttherapie, meer dan 50 procent herstelde na slechts een maand van de behandelingen. Lichtbehandeling gevarieerd elke studie, maar een onderzoeker een 10.000 lux belichting verschaft door fluorescentielampen (met een ultraviolet filter) met het onderwerp in een lichtbak minimaal een half uur. Sommige studies gebruikt 3000 lux gedurende ten minste een uur, soms twee of drie uur.
Negatieve ionisatie Therapie

Studies
aan de Columbia University Medical Center, onder pionier onderzoeker dr. michael Terman, directeur van het Center for Light Treatment en biologische ritmes en directeur van het Clinical Chronobiology Program aan de New York State Psychiatric Institute, zowel low-en high-density ion generatoren om 10.000 tot 2.700.000 ionen per kubieke centimeter te maken met significante effecten op meer dan de helft van de proefpersonen en geen negatieve resultaten. De high-density generatoren, het creëren van een ion-charged omgeving net voor iedere dag wakker, geproduceerd betere resultaten dan de lage-dichtheid-machines. De laatste studie samenvatting gemeld dat de resultaten waren vergelijkbaar met traditionele lichtbehandeling therapie. Veel van de ion studies combineerde de behandeling met gesimuleerde zonsopgang en zonsopgang pulse therapie.