Over Atonische Inbeslagneming Disorder

Atonische aanvallen zijn een van de vier types van gegeneraliseerde aanvallen ervaren door patiënten met epilepsie. Epilepsie is een aandoening waarbij hersencellen in bepaalde delen van het brein afvuren plaats die elektrische energie op een gecontroleerde manier, en kan leiden tot kortstondige verwarring, trillen van armen en benen, of bewusteloosheid. Hierdoor aanvallen die een deel van de hersenen of alle van de hersenen, afhankelijk van de eigenschappen van het beslag beïnvloeden. Terwijl de aanvallen kan duren tot een of twee minuten, kan atonische aanvallen heel kort van duur. Grondige medische testen is de enige manier om na te gaan wat voor soort aanvallen een patiënt heeft meegemaakt. Wat is een gegeneraliseerde aanval?

Gegeneraliseerde aanvallen
, waaronder atonische aanvallen of "drop-aanvallen," betrekken alle van de hersenen. Andere gegeneraliseerde aanvallen zijn absences (petit mal) waarin een patiënt een periode van "staren" en lichte beweging van het lichaam, en in sommige gevallen, verlies van bewustzijn, en myoclonische aanvallen, die presenteren als plotselinge schokken en trillen van de ledematen. Tonisch-clonische aanvallen, beschreven als de meest intense van alle gegeneraliseerde aanvallen, betrekken bewustzijnsverlies, verstijving en trillen van het lichaam en zelfs het verlies van continentie. Gegeneraliseerde aanvallen zoals atonische aanvallen verschillen van partiële aanvallen, waarvan slechts een deel van de hersenen en resulteren in een wijziging van de stemming of de waarneming van geur, smaak en geluid, onwillekeurige schokken van een arm of been, verlies van bewustzijn dat ervoor zorgt trance-inhouden zoals staren, en repetitieve bewegingen zoals kauwen, slikken en met de hand wrijven.
Kenmerken van de Atonische Inbeslagneming

Atonische aanvallen
worden ook wel astatic of akinetische aanvallen. Een atonisch inbeslagneming gebeurt zonder waarschuwing en presenteert als een plotselinge afhangende van de oogleden, het hoofd laten vallen, verlies van houding en instorting tijdens het staan ​​als gevolg van plotselinge verlies van spierspanning. Deze aanvallen duren meestal ongeveer 15 seconden en kan al dan niet leiden tot bewusteloosheid.
Risico's van Atonische aanvallen

Veel mensen
die atonische aanvallen beleven valt tijdens het staan en doe zo vol kracht. De verwondingen die het gevolg zijn van een dergelijke val vormen extra risico's, zoals het hoofd en het gezicht verwondingen en extreme blauwe plekken. Degenen die atonische aanvallen ervaren vaak kiezen voor beschermende hoofddeksel dragen om het hoofd te beschermen in geval van een plotselinge daling.
Diagnose Epilepsie

Patiënten
verdacht van het hebben van epilepsie ondergaan strenge medische testen die begint met een in-office neurologische en gedrags onderzoek, waarbij een arts - meestal een neuroloog - beoordeelt motorische vaardigheden, gedrag en intellectuele capaciteit. Naast bloed testen om uit te sluiten onderliggende aandoeningen zoals bloedarmoede of diabetes die kan leiden tot epileptische aanvallen, tests om afwijkingen van de hersenen te detecteren worden uitgevoerd. De meest gebruikelijke test om epilepsie te diagnosticeren is het elektro-encefalogram (EEG), waarin het patroon van hersengolven een patiënt beoordeelt. Andere tests kunnen zijn het gebruik van gecomputeriseerde tomografie (CT-scan), magnetische resonantie beeldvorming (MRI) en positron emissie tomografie (PET-scan).
Behandeling van Atonische aanvallen

Helaas atonische aanvallen zijn tegen conventionele therapie. Volgens het onderzoek uitgevoerd door de Internationale Liga tegen Epilepsie (ILAE) in 2004, hebben nieuwere geneesmiddelen zoals lamotrigine, felbamaat en topiramaat de frequentie van atonische aanvallen verminderd bij sommige patiënten. Volgens de ILAE, valproïnezuur in combinatie met lamotrigine wordt beschouwd als de "behandeling van keuze" voor atonische aanvallen. Een chirurgische ingreep bekend als callosotomy is een alternatief voor patiënten die niet reageren op medicatie. Informatie van ILAE blijkt dat patiënten met een tonic en atonische aanvallen ervaren een 80 procent daling van de frequentie van aanvallen na callosotomy.