Over Beenmergplantatie

Een beenmergtransplantatie omvat in het algemeen het enten van bloed stamcellen van een donor en te beheren een afnemer te genereren nieuwe celgroei. Geschiedenis

De eerste (identieke tweeling donor) humaan beenmerg transplantatie werd uitgevoerd door dr. Edward Donnall Thomas, Nobelprijswinnaar voor Geneeskunde en Fysiologie, bij het Fred Hutchinson Research Center in 1958. De ontvanger was een 3-jarig kind die waren gediagnosticeerd met leukemie, eindstadium. Hoewel de procedure deed blijken succesvol te zijn, de ziekte van het kind kwam uit remissie binnen zes maanden.

De eerste succesvolle beenmergtransplantatie waarbij de donor was een niet-tweeling broer of zus, vond plaats in 1968. Dan is de eerste beenmergtransplantatie te voorkomen waarin de ontvanger en donor waren volledig los werd uitgevoerd in 1973.
Functie

Beenmerg
is het sponsachtige weefsel gevonden binnen de binnenste van de botten. Dit weefsel bevat ongedifferentieerde (onrijpe) stamcellen aangeduid als "hematopoietische." Deze hematopoietische cellen zich ontwikkelen tot rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes.

Gevonden meest overvloedige te zijn binnen de heupbeenderen, wordt beenmerg meestal geënt van de donor en aspiraties zijn afkomstig uit het bekken gebied op te sporen bloedziekten zoals bloedarmoede, leukemie en myeloom. Echter, hematopoietische cellen ook in het bloed en in de navelstreng. Ook zij kunnen worden gebruikt in beenmerg transplantaties.

Steeds noodzakelijk wanneer een levensbedreigende ziekte aanwezig is, een beenmergtransplantatie maakt het voor het lichaam bloedcellen opnieuw te maken. De bloedcellen zijn nodig om bloeding te voorkomen, voor het transport van zuurstof en immuniteit. In de gevallen van kanker, hoge doses chemotherapie en bestraling behandelingen tot beschadiging van beenmerg. Tenzij de patiënt nieuwe beenmergcellen ontvangt, zullen ze waarschijnlijk sterven.

Beste uitgevoerd wanneer kanker wordt vastgesteld dat in remissie, een beenmergtransplantatie gebeurt eerst door het oogsten van beenmerg van een donor die effectief is HLA-gematchte. Na verwerking kan de beenmerg toegediend via IV aan de ontvanger. Eenmaal in het bloed, stamcellen bewegen in de botten te bloedcel reproductie genereren.
Soorten

Er zijn drie specifieke soorten van beenmergtransplantaties uitgevoerd :

autologe transplantatie
- de donor is ook de ontvanger. Hij heeft eerder zijn eigen beenmerg opgeslagen voor later use.Syngeneic Transplantatie - de ontvanger is een identieke tweeling van de donor.Allogeneic Transplantatie - het beenmerg wordt geschonken door anderen dan de geadresseerde of zijn identieke tweeling iemand. Typisch, het is een broer, zus of ouder. Dit zou onder hen die niet verwant zijn.
Overwegingen

Een complicatie die kan optreden zo vroeg een paar weken na de transplantatie, graft versus host disease (GVHD) ontstaat wanneer immuniteit verdediging van de ontvanger aan te vallen, of te verwerpen, nieuwe beenmergcellen. Natuurlijk, deze voorwaarde is alleen mogelijk met allogene transplantaties. Om dit te voorkomen, wordt de ontvanger vooraf gegeven immunosuppressieve geneesmiddelen om de procedure

Andere mogelijke complicaties
kunnen zijn:.. Systemische infectie en bloedingen
Time Frame

Het duurt ongeveer twee tot vier weken voor de transplantatie van beenmerg om nieuwe bloedcellen groei te genereren. Afhankelijk van het type transplantatie uitgevoerd, kan overal mee naartoe nemen van een paar maanden tot een paar jaar voor de ontvanger om volledig te herstellen.