Reanimatie bij volwassenen en kinderen

Volgens de American Heart Association Reanimatie (CPR) werd opgericht in 1960 en kan verdubbelen en kans zelfs driedubbele van een slachtoffer van overleving in geval van een hartstilstand. CPR, indien gestart binnen vier minuten van een collaps en defibrillatie binnen 10 minuten, kan de kans op overleving met 40 procent. CPR voor volwassenen

Als een volwassene is in de behoefte van reanimatie, de eerste stap is om te controleren op niet-reageren. Als het slachtoffer niet reageert de hulpverlener moet eerst 911 bellen en dan terug naar het slachtoffer. De hulpverlener moet dan controleren op ademhaling door het kantelen van het hoofd naar achteren en luisteren. Als er geen ademhaling geluiden hoorde hij CPR moet beginnen door te knijpen de neus, die de mond en het geven van twee ademhalingen van een seconde. Als dit niet ademhaling induceren moet de reddingswerker hartmassage beginnen naast het beademen. Twee adem om 30 pompen zijn geschikt voor volwassenen.
CPR voor Kinderen

CPR
voor kinderen van 1 tot 8 is vergelijkbaar met reanimatie voor volwassenen met een paar variaties. Redders moeten met het kind te blijven, reanimatie gedurende twee minuten voor bellen naar 911. Ook moeten ze de hiel van een of twee handen te gebruiken voor hartmassage dat het borstbeen druk ongeveer een derde van de diepte van de borst. Kinderen in de leeftijd van 8 jaar moet hetzelfde CPR techniek als een volwassene te ontvangen. Kinderen onder de leeftijd van 1 jaar moeten worden aangeboord en riep op om te controleren op responsiviteit en moeten twee licht blazen en 30 borstcompressies gedaan met slechts twee of drie vingers in plaats van de hiel van een hand te ontvangen.


Complicaties van CPR

De meest voorkomende complicatie met betrekking tot het ontvangen van reanimatie is het braken van het slachtoffer. In het geval dat een slachtoffer braakt, kan de hulpverlener er zeker van zijn dat de verspreiding van de infectie is uiterst zeldzaam en er zijn geen meldingen van hiv of aids overgedragen via reanimatie. Gebarsten en gebroken ribben zijn een extra frequente complicatie van CPR en gebeurt vooral bij oudere slachtoffers als gevolg van minder compliant kraakbeen.
Weigering van CPR

Volwassenen
hebben het recht om weigeren reanimatie, de zogenaamde "doe-niet-poging-reanimatie" of DNAR. Wanneer een DNAR orde is op zijn plaats, zullen professionals in de gezondheidszorg niet proberen reanimeren, maar zal blijven om de best mogelijke zorg te geven in alle andere opzichten.
Hoest /Self CPR

Terwijl hoesten effectief in het handhaven bloedstroom in een bewuste, responsieve persoon die lijdt aan een plotselinge aritmie of abnormaal hartritme kan zijn, is het niet goedgekeurd door de American Heart Association als een geschikte reanimatie techniek. Als een levensbedreigende aritmie binnen de eerste 10 tot 15 seconden vóór tot bewusteloosheid worden gedetecteerd, een zorgverlener de patiënt instrueren te hoesten, maar dit mag niet worden verward met goede strategie bij een hartstilstand. Hoesten in een pre-ziekenhuis is niet geschikt, omdat het eerste signaal te reanimeren is apathie, die het slachtoffer verhindert het gebruik hoest tot een hartstilstand als gevolg van onbewust bestrijden.