Slokdarm Scope Procedures

spijsverteringsprobleem van indigestie tot zweren worden meestal geïdentificeerd met een slokdarm scope procedure. Deze zijn meestal mild ongemakkelijk en zijn nuttig voor het classificeren diverse spijsverteringskwalen. Sommige vereisen de patiënt verdoofd te worden, terwijl anderen slechts een paar minuten in een artsen kantoor. Het toepassingsgebied kan variëren in grootte, en wordt met verschillende opzetstukken voor biopsieën en x-ray doeleinden. Bovenste endoscopie

Deze procedure maakt de arts om te kijken naar de slokdarm, de maag en de twaalfvingerige darm van de patiënt. Patiënten worden aanvankelijk een verdovend middel waarmee de keel te ontspannen. Vaak patiënten worden gegeven sedativa voor volledige ontspanning in dit licht invasieve proces. Een kleine verlichte buis wordt ingeslikt en de buis beelden waarmee de arts om de fijne details van de eerder genoemde organen zien uitzendt. Het toepassingsgebied is ook in staat om voldoend biopsies wanneer aanvullende instrumenten zijn bevestigd.

Deze procedure wordt hoofdzakelijk gebruikt om problemen met de spijsvertering, zoals misselijkheid, braken, buikpijn, bloedingen, indigestie en moeite met slikken identificeren. Kwesties zoals zweren, die over het algemeen worden gemist tijdens x-stralen, worden vaak geïdentificeerd met deze procedure.
Endoscopische Retrograde cholangiopancreatografie

Ook wel bekend als ERCP, deze techniek is gebruikt voor het observeren van de galblaas, pancreas en lever. Na een verdovende middel wordt toegediend, wordt het toepassingsgebied ingebracht in de keel van de patiënt en zodra de arts bestudeert de alvleesklier en de lever van een katheter in de scope is geplaatst, en de reikwijdte wordt ingebracht in de galwegen. Zodra dit gebeurt, wordt vrijgemaakte kleurstof in de leidingen, waardoor afwijkingen worden op een röntgenfoto.

Toepassingsgebied niet interfereert met de ademhaling en een snelle vereist gedurende ten minste zes uur vóór de proces kan beginnen. Complicaties zijn zeldzaam, maar bestaan ​​meestal uit van een infectie, darmperforatie en bloeden. Het is niet aangeraden om zelf naar huis te rijden na deze procedure als de verschillende medicijnen die worden toegediend, laat de patiënt suf.
Transnasale oesofagoscopie

De transnasale oesofagoscopie is een relatief nieuwe procedure. Met de ontwikkeling van kleinere telescopen, deze werkwijze maakt het toepassingsgebied in de neusholte te worden ingebracht en vervolgens in de keel. Door zijn kleine formaat, verdovende middelen of kalmeringsmiddelen zijn niet nodig met deze procedure, waarin de risico's die sedativa opleveren omzeilt. Een transnasale oesofagoscopie kan worden gedaan in het kantoor van een arts en vereist weinig of geen recuperatie. Het neemt ook slechts 10 minuten.

Dit proces wordt gebruikt om spijsverteringsstoornissen identificeren en grotendeels vervangen bariumslikproef die onbetrouwbaar het mist belangrijke details, zoals langs wijzigingen in de spijsverteringsorganen.