Verpleging Theorie en praktijk

De rol van de verpleegkundige in de medische sector draagt ​​veel verantwoordelijkheden. Ze kunnen plannen, trainen, coördineren en beheren van een onbeperkt aantal projecten in de loop van haar dag. Verpleegkundigen spelen een ingewikkelde rol in het behandelplan en het herstel van een patiënt. De principes achter verpleegkunde theorie vormen de richtlijnen voor de praktijk binnen deze veelzijdige rol. Identificatie

De rol van een verpleegkundige in een medische faciliteit is een van de meest veelzijdige functies op het gebied van de geneeskunde. Haar verantwoordelijkheden omvatten administratie, directe patiëntenzorg, opleiding, data-analyse en programma management. Nursing is gebaseerd op theorieën samen te stellen voor de beoordeling, planning en uitvoering van de patiëntenzorg. Om effectief uitvoeren van deze taken, wordt het onderwijs van een verpleegster die bestaat uit een reeks van onderling verbonden onderwerpen en toepassingen.
Geschiedenis

Florence Nightingale staat bekend als de eerste persoon die bedenken een theorie van de verpleegkundige, waarin de verpleegkundige hield een duidelijke rol in de medische professie. Nightingale verslagen tijdens haar dienst in de Krimoorlog waren zo diepgaand dat haar werk werd gemaakt in een theoretisch kader van waaruit de toekomstige verpleegkundigen zouden worden opgeleid. Haar dagboeken werden gebundeld in het boek 1859 "Notes on Nursing: Wat het is en wat het niet is."
Functie

Nursing theorie
biedt een standaardmodel waarop de beoefenaar zet samen een zorgplan voor zijn patiënten. Omschreven doelstellingen, vooruitgang indicatoren en methoden van observatie vormen de lay-out van behandelplan van een patiënt. Opmerkingen over de voortgang worden op een dagelijkse basis bijgehouden door artsen, verpleegkundigen en alle andere werknemers in de gezondheidszorg. Deze noten worden gebruikt om de vooruitgang van de patiënt op te nemen en vast te stellen of een bepaalde cursus van behandeling werkt.
Soorten

Nursing theorie
wordt gebruikt om de patiënt te voorspellen reacties op de behandeling en algehele verbetering van de resultaten met behulp van observatie en analyse in de loop van de behandeling. Theorie benaderingen komen in vier algemene categorieën: beschrijvende, verklarende, voorspellende en prescriptieve. Beschrijvende kaders vertrouwen op beton variabelen om de voortgang en uitkomsten behandeling te analyseren en te voorspellen. Verklarende kaders richten op hoe de fysieke, emotionele en milieukenmerken van een patiënt hebben betrekking op een toegewezen verloop van de behandeling. Voorspellende theorieën zijn gebaseerd op de verwachte resultaten van de behandeling op basis van de bestaande toestand van een patiënt. Prescriptieve theorieën benadrukken het therapeutische effect van de verpleegkundige-patiënt relatie en hoe het invloed op behandelingsresultaten.
Overwegingen

In weerwil van hoe diepgaande en veelzijdige rol van een verpleegster kan zijn, verpleging modellen worden vaak bekritiseerd omdat het te regiment, en het ontbreekt aan personalisatie. De huidige theorie en praktijk worden gezien als te 'handboek' in de aanvraag en de procedure, niet om de patiënt te overwegen vanuit een holistisch perspectief. De voortdurende tekort aan verplegend personeel vereist systematische protocollen die zorgen behandeldoelen worden bedacht en uitgevoerd. Holistische benaderingen van de praktijk van de verpleging, terwijl praktisch, meer tijd in beslag qua observatie, analyse en toepassing.