Vijf Stadia van Prothese basishars

Prothesemateriaal harsen , of de binding component die de kunsttanden bevestigd aan de basis van de prothese , hebben twee componenten , vloeistof ( monomeer ) en poeder of ( polymeer) . De polymeer en monomeer worden gemengd in een 3 op 1 volumedelen waardoor het poeder om de juiste consistentie met minimale contractie of krimp worden . De lengte van elk van de vijf stadia die dit mengsel gaat door wordt beïnvloed door de kamertemperatuur . Sandy /Vochtige

De eerste fase van dit polymeer - monomeer massa wordt de zanderige of vochtige podium. Hier het brouwsel is bewolkt , korrelig en grof met geen verandering in de basisstructuur . Zodra het poeder monomeer en het vloeibaar polymeer worden gecombineerd, het mengsel wordt geleidelijk aan een vloeistof.
Tacky /Stringy

Tijdens de kleverige fase , de waterige mengsel wordt vezelig als de polymeerketens ontspannen en de viscositeit toeneemt . De hars hecht zich nu aan elk oppervlak , en zijn vezelig samenstelling maakt het gemakkelijk te breken .
Dough

Volgende tijdens de etappe deeg , ook wel de gel stadium , het mengsel een niet - kleverig deeg kneedbaar of kit die de juiste consistentie voor verpakking . Dit is het proces waarbij het ​​materiaal wordt geplaatst in de matrijs of kolf en deze fase duurt gewoonlijk vijf tot 10 minuten . Hoewel het eindproduct hars is niet giftig , tijdens dit proces de werknemer moet handschoenen dragen om het monomeer van het invoeren van de bloedsomloop door de huid te voorkomen .
Elastic /Rubberachtige

het monomeer blijft verdampen , de massa elastischer of rubberachtig . De aantrekkende eigenschap , wanneer de massa wordt uitgerekt en samengeperst , maakt dit stadium ongeschikt voor het vormen.
Solid /Stiff

De laatste fase van deze hars is het moeilijk of stijf podium. Hier bestaan ​​de monomeer is verdampt en het materiaal wordt een droog poreus vast dat alle mechanische verandering weerstaat. De stijve stadium is bereikt tijdens het uitharden of polymerisatie . Dit proces omvat meestal een van de drie methoden voor verwarming . De langzame methode is gewoon een langzame acht uur of overnacht waterbad op 165 graden Fahrenheit , de snelle uitharding werkwijze omvat het dompelen van de prothese in een 165 - graden Fahrenheit - bad voor twee uur daarna verhogen van de temperatuur tot 212 graden Celsius gedurende een uur . In de afgelopen jaren , vanaf 2010 , magnetrons worden gebruikt , maar moet de hars speciaal worden geformuleerd en in niet - metalen flessen zetten . Ook , is het uiterst belangrijk om alle resterende monomeer van de prothese te verwijderen na de polymerisatie omdat deze mondelinge weefsel irritatie kan veroorzaken .