Protocollen voor de uitspraak van Death

Elke staat en elk land heeft iets andere regels voor de uitspraak van de dood. In sommige staten , mag alleen een arts de definitieve uitspraak te doen . Andere staten laten verpleegkundigen of zelfs dringende medische technici /paramedici tot het besluit dat de dood heeft plaatsgevonden maken . Ongeacht wie de laatste oproep maakt , zijn er drie criteria die kunnen worden gebruikt om de dood te oordelen : hartdood , hersendood en verwondingen of voorwaarden onverenigbaar zijn met het leven . HartDood

hartdood is het type van de dood waarmee de meeste mensen zijn . Het treedt op wanneer het hart en de longen onherroepelijk stoppen met werken . Een arts beoordelen hartdood moet luisteren voor de afwezigheid van de halsslagader en hartslag , luister en kijk of het ontbreken van spontane ademhaling en controleer om te zien of de pupillen van de ogen van de patiënt reageren op licht . De arts moet ook de vaststelling of de stopzetting van de bloedsomloop en de ademhaling is onomkeerbaar . Afhankelijk van de omstandigheden , kan de arts ervoor kiezen de patiënt dood te verklaren , of kan een " code " te roepen en begon cardiopulmonale resusciation om te proberen om de patiënt te doen herleven .
Hersendoodprotocol

hersendood is het een soort van dood, die altijd moet worden bepaald door een arts . Het treedt op wanneer de gehele hersenen , inclusief de hersenstam , ophoudt te functioneren . De uiterlijke tekenen van hersendood omvatten het volledig gebrek aan reactie of coma , geen reflexieve reactie op pijn , geen hersenstam reflexen en apneu , of het stoppen van de ademhaling . Naast deze symptomen , artsen gewoonlijk Voer een of meer beeldvormende diagnostiek van de hersenen te bevestigen dat er geen elektrische activiteit . Een persoon die wordt uitgesproken hersendood is wettelijk overleden , maar zijn of haar hartslag en ademhaling kan worden gehandhaafd gedurende een korte tijd in leven te staan ​​voor orgaandonatie .
Omstandigheden Onverenigbaar met Life

het is meestal de hulpdiensten die maken de bepaling of voorwaarde van een patiënt is niet verenigbaar met het leven . Enkele voorbeelden van dergelijke omstandigheden omvatten onthoofding of onthoofding , het lichaam wordt gesneden of gescheurd in de helft op de buik of borst , verbranding of derdegraads verbrandingen die meer dan 70 procent van het lichaam , afbraak en rigor mortis dekken . Echter, zijn de hulpdiensten getraind heel voorzichtig zijn in het maken van de bepaling van de dood te zijn . Als de paramedicus enige twijfel heeft over de vraag of een blessure is survivable , moet hij of zij de patiënt te vervoeren naar een ziekenhuis en laat een arts maken de definitieve vaststelling .