Psychiatrische Verpleegkunde Theorie

Psychiatrische verpleegkunde is een van de vijf belangrijkste geestelijke gezondheidszorg disciplines . Het werkt samen met de psychiatrie , psychologie , sociaal werk en huwelijk en gezin therapie om de psychische behoeften van de gemeenschap te pakken . Het vindt plaats in verschillende instellingen . Naast de traditionele psychiatrische ziekenhuizen , kan psychiatrisch verpleegkundigen ook werken in groepswoningen , drop - in centra , drugs en alcohol behandeling faciliteiten en ambulante centra . Psychiatrisch verpleegkundigen beoordelen en evalueren van patiënten , bieden casemanagement en geavanceerde praktijkondersteuners bieden ook individuele , gezins-en groepstherapie . Filosofie

Elke studierichting heeft een theoretische basis waarop de praktijk is gebaseerd . Psychiatrische verpleegkunde theorie stelt dat de verpleegkundige - patiënt relatie zelf kan helen . Psychiatrische verpleegkunde is gebaseerd op relatie en interpersoonlijke proces . Het streeft ernaar te bevorderen en handhaven van de patiënt een zo hoog mogelijk niveau van welzijn en functioneren. Volgens de American Nurses Association , psychiatrische verpleegkunde is " een gespecialiseerd gebied van verpleegkundige praktijk , in dienst van de brede waaier van verklarende theorieën over menselijk gedrag als zijn wetenschap en doelgericht gebruik van het zelf als zijn kunst . " Met andere woorden , de grootste therapeutische instrument van de verpleegster is zichzelf en haar relatie met haar patiënt de verpleegkundige .
Stichting van Psychiatrische Verpleegkunde

Psychiatrische verpleegkunde theorie is gebaseerd op het geloof dat ieder individu heeft intrinsieke waarde en dat elke persoon heeft het potentieel om te veranderen en de mogelijkheid om gezonder en meer zelfvoorzienend te worden. Ten eerste , mensen moeten hun lichamelijke basisbehoeften voldaan. Zodra dit gebeurt , moeten alle mensen om veilig en geliefd en dat zij behoren te voelen. Alle mensen zoeken eigenwaarde en zelf-actualisatie . Psychiatrisch verpleegkundigen helpen mensen te genezen door therapeutisch aan deze basisbehoeften die niet eerder in het leven werd voldaan . Alle menselijk gedrag heeft betekenis en kan alleen begrepen worden uit het interne referentiekader van de persoon. Mensen verschillen in hun vermogen om te gaan en psychiatrische verpleegkunde wil de gezonde coping- vaardigheden van de patiënt te verhogen door hen te betrekken therapeutisch .
Therapeutische Nurse- patiëntrelatie

de therapeutische verpleegkundige - patiënt relatie voert een corrigerende emotionele ervaring voor de patiënt . De verpleegkundige gebruikt zowel klinische technieken en zichzelf als therapeutische instrumenten om de patiënt inzicht en gezond functioneren te verhogen . Volgens Gail Wisarz Stuart , auteur op het gebied van psychiatrische verpleegkunde , " Het belangrijkste therapeutisch hulpmiddel van de psychiatrisch verpleegkundige is het gebruik van zichzelf . " Om dit succesvol te doen , de psychiatrisch verpleegkundige moet bepaalde kwaliteiten , zoals authenticiteit , empathie , een duidelijk gevoel van eigenwaarde en een verlangen om anderen te helpen bezitten. De bereidheid om gedrag , gedachten en gevoelens te delen is een centraal kenmerk van de therapeutische relatie en de verpleegkundige moet empathisch en emotioneel beschikbaar zijn voor de patiënt te zijn om veilig genoeg om dit te doen voelen .
Therapeutische Communicatie

Hoewel er verschillende theoretische perspectieven in de psychiatrische theorie , effectieve therapeutische communicatie is noodzakelijk om te voldoen aan de doelstellingen van de psychiatrische verpleegkunde in alle van hen . Zelfs het medische model , waarin wordt gesteld dat zelfs de meest complexe psychologische operaties voort uit de functie van de hersenen en die afwijkend gedrag voortvloeit uit een hersenaandoening , vereist het vermogen kunnen therapeutisch communiceren met de patiënt zelfs wanneer procedures leggen en medicijnen en helpen verlichten angsten.

Therapeutische mededeling wil technieken die de patiënt het delen van gevoelens , gedachten en ideeën te maximaliseren in dienst . Er werken dus communicatie technieken zoals herformuleren , verduidelijking en bezinning die de communicatie bevorderen en streeft naar communicatie stijlen zoals advies geven dat openheid en het delen ontmoedigen voorkomen . Een volledige bespreking van elk van de technieken is buiten het bestek van dit artikel , maar een link naar een grondige bespreking wordt verschaft in de bronnen hieronder .

Het is belangrijk om in gedachten te houden dat alle gedrag is communicatie en alle communicatie beïnvloedt gedrag. Non-verbaal gedrag is even belangrijk als verbale . Het geeft de therapeut een grote hoeveelheid informatie .
Stadia van de therapeutische relatie

Er zijn vier fundamentele stadia van de therapeutische relatie . De eerste heet de pre - interactie fase omdat het gebeurt voordat de verpleegkundige aan de patiënt . Het is een van zelf-exploratie voor de verpleegkundige . Opdat de verpleegkundige therapeutisch effectief te zijn , is het van belang voor hem om zich bewust zijn van zijn eigen vooroordelen , vooroordelen en angsten voordat hij samenwerkt met de patiënt.

De tweede fase van de therapeutische relatie is de inleidende of oriëntatiefase . De doelstellingen van deze fase zijn om een vertrouwensrelatie met open communicatie en het formuleren van een contract tussen patiënt en verpleegkundige als een contract geschikt is voor de specifieke instelling . De overeenkomst definieert rollen , het doel van de samenwerking en de duur en details zoals frequentie van de vergadering . De belangrijkste taak van deze fase blijft oprichting van vertrouwen , en een contract bestaat alleen om dat doel te dienen .

De derde fase is de werkfase , waarin de meeste van de therapeutische werk wordt gedaan . De verpleegkundige en geduldig werk om de patiënt inzicht krijgen in zijn gedachten, gevoelens en gedragingen die kunnen worden vertaald in onderling overleg doelen helpen

. De laatste fase is beëindigd . Dit is wanneer verpleegkundige en patiënt evalueren voortgang en delen gevoelens en herinneringen .