Wat is een bipolaire manische depressie

? Bipolaire stoornis , voorheen manische depressie ( en alternatief bekend als manisch -depressieve stoornis ) , is een hersenaandoening gekenmerkt door extreme veranderingen in de stemming dat iemands vermogen om normale activiteiten te voltooien beïnvloeden. Volgens het Amerikaanse National Institute of Mental Health , de aandoening wordt vaak duidelijk in het begin van het leven, met 50 procent van de gevallen in de VS opkomende voor de leeftijd van 25 . Kenmerken

Moeilijk te herkennen in een vroeg stadium , is een bipolaire stoornis vaak onbehandeld voor jaren, omdat de verschijnselen kunnen lijken los van elkaar of niet bijzonder drastisch. De meest voorkomende symptomen zijn stemming afleveringen , die perioden van verschillende emotionele toestanden zoals extreme vreugde of opwinding ( manische episode ) zijn ; even extreme verdriet of depressie ( depressieve episode ) ; minder intens, matige manie ( hypomanie ) ; en minder intens, milde depressie . Gemengde staten met kenmerken van zowel manie en depressie zijn ook mogelijk , zoals zijn zeer variabel niveaus van activiteit , inactiviteit en slaap . Extra gedragsveranderingen kunnen zijn afleiding , rusteloosheid , impulsiviteit en het aangaan van risicovolle handelingen , zoals spontane seks.
Soorten

De " Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders " verdeelt bipolaire stoornis in vier categorieën : ( 1 ) bipolaire I stoornis ( stemming afleveringen die zeven dagen of die vereisen ziekenhuisopname duren ) ; ( 2 ) Bipolaire stoornis II (afwisselend depressieve en hypomane episodes zonder manische of gemengde episodes ) ; ( 3 ) een bipolaire stoornis Niet Anderszins Omschreven of BP -NOS ( abnormale symptomen die te kort of te weinig om een ​​diagnose van een bipolaire I of rechtvaardigen II ) ; en ( 4 ) cyclothyme stoornis of Cyclothymie ( milde bipolaire stoornis dat duurt twee jaar en dat omvat het verschuiven afleveringen van hypomanie en milde depressie) .
Risicofactoren

Wetenschappers geloven dat vele factoren bijdragen aan de ontwikkeling van bipolaire stoornis , zoals genetica . De voorwaarde heeft de neiging om te staken meerdere familieleden echter studies van eeneiige tweelingen ( die dezelfde genen ) geven genen zijn niet de enige factor, omdat de bipolaire stoornis een tweeling kan treffen en niet de andere . Studies die imaging technologie te integreren hebben verder aangetoond dat de hersenen van mensen met een bipolaire stoornis kunnen verschillen van de mensen die gezond zijn of lijden aan een andere psychische aandoening.
Behandeling

Sinds er is momenteel geen remedie voor bipolaire stoornis , de behandeling richt zich op het beheer van de symptomen . Mogelijke behandelingen zijn onder andere voorgeschreven medicijnen ( bijvoorbeeld stemming- stabiliserende drugs zoals lithium, atypische antipsychotica , zoals olanzapine en antidepressiva zoals fluoxetine ) , psychotherapie en hedendaagse elektroconvulsietherapie (voorheen shocktherapie ) wanneer de eerste twee opties niet effectief blijken .

Co- voorkomende voorwaarden

bipolaire stoornis komt vaak voor in combinatie met andere stoornissen of problemen , hoewel het onduidelijk wanneer deze het gevolg zijn van een bipolaire stoornis of een symptoom . Bijvoorbeeld , patiënten vaak misbruik stoffen als alcohol of drugs , die dempen bipolaire symptomen en /of verergeren en verlengen ze . Bipolaire stoornis ook vaak samengaat met angststoornissen en attention deficit hyperactivity disorder ( ADHD ) , die overlappende symptomen zoals rusteloosheid kenmerkt . Bovendien , fysieke aandoeningen zoals hart- en vaatziekten, obesitas en migraine kan zowel leiden tot manische of depressieve symptomen en komen voort uit de behandeling om een bipolaire stoornis te verlichten .