Biologische effecten van blootstelling aan straling

Zonlicht , natuurlijke mineralen en natuurlijke gassen alle uitstoten lage doses straling elke dag. Het menselijk lichaam is ontworpen om een ​​zelfherstellende systeem dat kan opstaan ​​tegen deze natuurlijke elementen zijn. Wanneer straling bedragen boven een bepaalde grens , kan het lichaam beginnen af ​​te breken als het niet in staat om goed te herstellen van beschadigde weefsels. Soorten straling

Straling golven zijn er in twee categorieën : geïoniseerd en niet- geïoniseerd . Niet- geïoniseerde golven zijn de soorten gevonden in natuurlijke bronnen van straling. De atomen die binnen deze golven zijn relatief stabiel en veroorzaken weinig tot geen schade aan levend weefsel . Geïoniseerde straling golven zijn samengesteld uit instabiele atomen , waardoor de atomaire structuren zijn veranderd . Instabiele atomen ontbreken ( of extra ) elektronen , protonen of neutronen . Als deze atomen in contact komen met levende cellen , ze proberen om ontbrekende deeltjes te vervangen of te ontdoen van extra deeltjes. Wanneer dit gebeurt , ze verstoren de atomaire structuren die binnen deze levende cellen .
Celstructuren

Gezonde celstructuren volgen bepaalde biochemische processen die werken aan het leven en de gezondheid te behouden van de cel . Wanneer deze structuren worden veranderd door straling golven , kan dit een storing in celfunctie veroorzaken . De schadelijke effecten optreden wanneer een cel DNA moleculen worden veranderd of instabiel gemaakt . Het DNA-molecuul is verantwoordelijk voor het herstellen van beschadigde celstructuur en reproductie celdeling . Als deze moleculen ondergaan blijvende schade , kan alle pogingen om te herstellen of te reproduceren de cel verzwakken , muteren of doden.
Acute Doses

Acute stralingsdoses zijn bekend kankercel mutaties veroorzaken . Kernreactor ongevallen zoals degene die zich in de Oekraïne in 1986 ( Tsjernobyl ) veroorzaakt kanker formaties te verschijnen bij degenen die werden blootgesteld . De symptomen die het gevolg zijn van acute blootstelling kan leiden tot wat wordt acute stralingsziekte genoemd . De hoeveelheid schade die ontstaat hangt af van of het hele lichaam van een persoon belichting of enkel een deel van het lichaam heeft ondergaan . Wanneer het gehele lichaam wordt blootgesteld , er 50 procent kans dat de persoon kort zal sterven na blootstelling . Het bedrag van de blootstelling en de gezondheid van het individu zal bepalen hoe ernstig de symptomen van een persoon zal zijn wanneer slechts een deel van het lichaam wordt blootgesteld .
Chronisch Doses

Mensen ondergaan lage dosis blootstelling van natuurlijke bronnen van straling elke dag, maar deze zijn niet krachtig genoeg om cel mutaties veroorzaken beschouwd . Natuurlijke bronnen zijn onder zonlicht , radon gas en uranium . Deze bronnen zenden straling bij chronische doses , wat betekent dat ze plaatsvinden in een langere tijd . Geen zichtbare schade wordt veroorzaakt doordat de doses zijn laag genoeg om het lichaam om zichzelf en normaal functioneren te herstellen . En terwijl chronische doses worden beschouwd als laag - risicoposities , het is niet met zekerheid bekend of er vertraagd , lange-termijn effecten zijn mogelijk .
Symptomen

De symptomen van de straling blootstelling variëren afhankelijk van de dosishoeveelheid . Doses van 100 rad of meer van invloed op de organen die bijdragen aan het bloed in het lichaam --- beenmerg , de milt en lymfeweefsel , onder hen. Vermoeidheid , infecties , interne bloeden en verminderde witte bloedcellen zijn symptomen van een dergelijke blootstelling . Doses van 1000 rad of meer beïnvloeden ook organen in het maagdarmstelsel , zoals de maag en darmen . Dehydratatie , bloeden zweren , misselijkheid , braken en een drastische vermindering van witte bloedcellen zijn symptomen van deze blootstelling hogere doses . De zwaardere ( en dodelijke ) blootstellingen aan straling schade aan het centrale zenuwstelsel . Wanneer zenuwcel schade aanwezig is , kunnen meerdere lichaamsprocessen potentieel breken in een keer.