Het belang van microben in het mariene milieu

Marine microben omvatten een scala van levensvormen die we niet kunnen zien met onze blote ogen . Volgens de Universiteit van Carleton Science Education Resource Center , bacteriën, schimmels , algen , plankton en virussen maken ongeveer 90 procent van de biomassa van de oceaan . Ze beïnvloeden zowel de oceaan organismen en land bewoners door hun interacties met stoffen van levensbelang . Energieproductie en Nutrient Cycling

fotosynthetische bacteriën en algen dienen als primaire producenten oceaan , het transformeren van de energie in zonlicht om in een chemische vorm (koolhydraten ) die gebruikt kan worden door andere organismen . Tijdens fotosynthese , ze produceren ook zuurstof ( de helft van de geproduceerde zuurstof op aarde ) , volgens het Australian Institute of Marine Science . Het Monterey Bay Aquarium Research Institute beweert dat mariene microben ook betrokken zijn bij het ​​fietsen van andere belangrijke elementen zoals koolstof , stikstof, zwavel en metalen.
Symbiose

Sommige mariene microben zijn betrokken bij symbiotische relaties . Deze relaties zijn waarbij elke partner is essentieel voor de overleving van de andere . Een dergelijke relatie , beschreven door het Australian Institute of Marine Science , is tussen zooxanthella ( fotosynthetische algen ) en koralen in de oceaan . De zooxanthella voert fotosynthese , die een bron van energie voor het koraal bouwers biedt . In ruil , het koraal zorgt nodige veiligheid en een huis voor de algen .
Rode Tides

Niet alle microbe bijdragen zijn gunstig . Ocean algen zijn verantwoordelijk voor het fenomeen dat bekend staat als de rode vloed . Algenbloei veroorzaken getroffen gebieden te rood worden , verbruiken veel van de beschikbare zuurstof in het water en laat giftige stoffen in de oceaan . Deze toxines ophopen in dieren zoals schelpdieren , die vervolgens schadelijk voor de mens kunnen zijn als verbruikt .
Climate

Deze microscopische wezens kunnen zelfs invloed klimaat . De National Science Foundation beschrijft hoe microben zich aangetrokken voelen tot een stof genaamd dimethylsulfoniopropionaat ( DMSP ) . DMSP is van nature geproduceerd in algen en komt vrij in water van de oceaan wanneer algen sterven en zijn cellen scheuren . Sommige microben kunnen deze stof naar beneden in dimethylsulfide ( DMS ) te breken. DMS is bekend dat het een invloed op wolkenvorming , die op hun beurt van invloed op de temperatuur en regenval hebben .