Gebruik van PCR forensische

Polymerase kettingreactie ( PCR ) , uitgevonden in de vroege jaren 1980 , is een proces dat de hoeveelheid DNA aanwezig toeneemt in een monster een voldoende grote steekproef creëren . Het laat sporen van DNA gevonden op een plaats delict te worden vergroot tot houdbaar gegevens naar verdachten te vervolgen of te identificeren slachtoffers. Amplificatie

PCR amplificeert de DNA nucleotide bindingen op een DNA -sequentie , die nuttig is bij forensisch omdat iedereen DNA is anders en het PCR-proces helpt om de unieke DNA " vingerafdruk" van slachtoffers en verdachten bepalen . Deze genetische sequenties zijn variabel aantal tandem herhalingen ( VNTR ) genoemd .
Betrouwbaarheid

unieker nucleotidesequenties die kunnen worden vastgesteld en versterkt , hoe groter het betrouwbaarheidsniveau de identificatie van een verdachte of slachtoffer wordt . Bijvoorbeeld , het gebruik van 5-10 VNTRs betekent dat de betrouwbaarheid is er een 10 miljard .
DNA Bronnen

PCR is bruikbaar voor forensisch onderzoek omdat DNA is aanwezig in de meeste menselijke biologische materie. PCR kan gebruiken DNA gevonden van speeksel , bloed , haren , andere lichaamsvloeistoffen , en zelfs dode huidcellen die vaak verzamelen onder vingernagels . Het PCR-proces betekent dat hoewel er weinig DNA op deze bronnen kan zijn , kan VNTR plaatsen worden versterkt tot een persoon uniek DNA handtekening te identificeren.