Factoren die invloed hebben op geleidbaarheid in water

De elektrische geleidbaarheid is de eigenschap van water om elektriciteit te geleiden uit een gebied van hoog elektrisch veld om een gebied van lage elektrische veld , door de hulp van opgeloste ionen die fungeren als geleiders . Een ion is een atoom dat bevrijd is van een element en voert ofwel een positieve lading of een negatieve lading . Hoewel metalen zijn veel effectiever geleiders water heeft ook de mogelijkheid om elektriciteit te geleiden . Er zijn verschillende factoren die de elektrische geleidbaarheid van water beïnvloeden , zoals totaal opgeloste vaste stoffen (TDS of zoutconcentratie in water ) , minerale zuiverheid en de temperatuur van water . TDS of zoutgehalte van het water

Saline water geleidt elektriciteit veel efficiënter en gemakkelijker dan zuiver water . Dit komt omdat de opgeloste ionen versterken zoutgehalte , en geleidbaarheid . Zouten die meestal leiden saliniteit in een waterig medium zijn sulfaten , carbonaten , chloriden , kalium , natrium , calcium en magnesium . Het is de elektrische geleidbaarheid , waarin onderscheid tussen de soorten water ( dwz grondwater, afstromend water , water afgetapt uit akkers en regenval ) . Bovendien , verschillende sub - factoren , zoals geologie , bodem , landgebruik en doorstroming van water ( dwz geleidbaarheid neemt toe als de waterstroom afneemt ) ook van invloed op het zoutgehalte van het water , waardoor de elektrische geleidbaarheid beïnvloeden .
Mineral zuiverheid

de elektrische geleidbaarheid van zuiver water is laag , maar kan sterk worden verhoogd oplosbare onzuiverheden die het water ( zoals keukenzout ) zal ioniseren . Zuiver water uit een zuurstof en twee waterstofatomen . De zuurstofatomen delen covalente binding ( dwz een chemische binding gevormd tussen atomen door het delen van elektronen ) . Daarom kan een zuurstofatoom covalent binden met twee waterstofmoleculen ( eencellige " diwaterstof " ) . Elektriciteit reist gemakkelijk en snel door middel van materialen met atomen die een ionische binding ( dwz een chemische binding gevormd tussen tegengesteld geladen soorten vanwege hun onderlinge elektrostatische aantrekking ) vormen. Zuurstofatomen in het water trekt de elektronen sterk , waardoor het ontwikkelen van een negatieve lading . Anderzijds , dihydraat vormt een positieve lading , resulterend in verwaarloosbare overdracht van elektrische stroom . Als onzuiverheden (mineralen ) worden toegevoegd aan het water , de ionische bindingen elektriciteit geleiden en de elektrolytische geleidbaarheid van het water toeneemt .
Temperatuur

Elektrische geleidbaarheid in water steevast toeneemt met een temperatuurstijging . Warm water is dunner en heeft een grotere elektronische beweging , waardoor vrije stroom van elektrische stroom . Het wordt algemeen uitgedrukt als een relatieve verandering per graad Celsius , bij een bepaalde temperatuur . Kleine wijziging of temperatuursverschil meldt een duidelijk verschil in geleidbaarheid en bijgevolg worden metingen meestal gerelateerd aan 25 graden . In het algemeen , geleidbaarheid neemt toe met ongeveer 2 procent voor elke graad stijging van de temperatuur .