Wat is Type S Plutonium

? Plutonium ( Pu ) is een radioactief , metalen element met atoomnummer 94. Het werd opgericht in 1941 aan de University of California , Berkeley , en voor het eerst geproduceerd in grote hoeveelheden voor het tweede " Fat Man " atoombom op Nagasaki , Japan , in de Tweede Wereldoorlog . Andere toepassingen zijn het gebruik ervan in kerncentrale reactoren , pacemakers en thermo-elektrische generatoren voor ruimtevaartprogramma instrumenten . "Type S" plutonium is een van de drie classificaties (samen met type F en type M) gebruikt door medische onderzoekers en arbeidsveiligheid deskundigen te beschrijven hoe snel het radioactieve element wordt geabsorbeerd in het menselijk lichaam . Plutonium is een radioactief element

Plutonium is een radioactief element gecreëerd door het bombarderen van uranium met neutronen ( subatomaire deeltjes zonder netto elektrische lading ) . Het element produceert geen sterke straling , maar kan vestigen in de botten of de longen , waardoor het risico op kanker . Hoewel ontdekt in 1941 , werd het niet geopenbaard aan andere wetenschappers tot 1948 omwille van de nationale veiligheid betreft .
Vroege Experimenten

Experimenten op knaagdieren en honden in 1944-1945 getest hoe plutonium in het lichaam ( opname pathways) , de verdeling in het lichaam , effecten op organen en hoe het wordt verwijderd uit het lichaam . Wetenschappers ontdekten plutonium oxide , vooral gebakken bij hoge temperaturen , wordt opgenomen in het lichaam door de jaren heen , het label het Type S (langzaam) . Plutonium nitraat , een oplosbare chemische vorm , wordt geabsorbeerd over dagen en werd bestempeld Type F ( fast ) . Andere chemische vormen die worden geabsorbeerd gedurende weken , zoals plutonium fluoride , werden gelabeld Type M. Type S plutonium bleek langzamer verwijderen uit de longen dan type M en F. Zowel Type S en type M plutonium een zeer lange halfwaardetijd leven ( tijd voor de helft van het element verval ) en worden vastgehouden in het lichaam langdurig . Maar het element daadwerkelijk bleek minder acuut giftig voor de mens dan botulisme , difterie , curare of strychnine te zijn .
Drie soorten plutonium

Type S plutonium , plutoniumoxide , het meest voorkomende vorm van het element . Het is vrijwel onoplosbaar , hoewel het gedrag in het lichaam hangt af van hoe het wordt ingenomen . Als een persoon eet of drinkt , zal een groot percentage worden geëlimineerd via de normale afvalverwerking systeem van het lichaam . Indien echter wordt ingeademd , zoveel als 20 procent tot 60 procent ( afhankelijk van deeltjesgrootte en andere factoren ) worden in de longen vastgehouden . De rest wordt geëlimineerd binnen enkele dagen . Het plutonium nog in de longen zal over meerdere jaren worden weggewerkt door het dumpen van het lichaam en het reizen naar de lymfeklieren en andere organen (vooral botten en lever ) .

Als het element komt het lichaam binnen via een open wonde kan direct in organen bewegen , afhankelijk van de vorm . Dit is echter onwaarschijnlijk vanwege de afstand hanteren van robotarmen en beschermende kleding . Type M plutonium , zoals plutonium fluoride of plutonium chloride , is matig oplosbaar en wist sneller uit het lichaam .

Type F plutonium plutonium nitraat , is de tweede meest voorkomende vorm van het element. Het is beter oplosbaar dan Type S. Zijn gedrag in het lichaam is vergelijkbaar met S type, maar het ruimt uit de longen sneller .
Toxiciteit

Type S plutonium , samen met Type F en M zijn giftig bij inname maar niet meer dan veel zware metalen , zoals ijzer , kobalt , koper en zink . Opdrachtgever straling plutonium komt uit " alfadeeltjes ", die niet de huid kan doordringen . Inademing blijft het grootste risico . Het is niet zo gevaarlijk , dat " een stipje kan dodelijk zijn. " Andere natuurlijke stoffen zijn giftig, zoals botulisme , en vele stoffen kunnen giftig zijn als ze niet goed behandeld .
Voorkomende toepassingen

Type S plutonium wordt gebruikt in thermo-elektrische generatoren gebruikt door ruimtesondes reizen te ver om zonne-energie te gebruiken , zoals de Galileo en Cassini sondes naar Jupiter . Het is ook gebruikt in de navigatie bakens , satellieten en pacemakers .