Interactie tussen kalium en hydrochloorthiazide

Hydrochloorthiazide, een diureticum, behandelt aandoeningen met symptomen van vochtretentie en hoge bloeddruk zoals nieraandoeningen, congestief hartfalen en levercirrose. Hydrochloorthiazide verlaagt geleidelijk en reguleert de bloeddruk effectief, maar geneest de hoge bloeddruk niet. Daarom moet het regelmatig worden ingenomen en worden voortgezet, ook nadat u zich goed voelt. Een belangrijke en terugkerende kwestie met hydrochloorthiazide is kaliumuitputting, waarvoor mogelijk voorgeschreven kaliumsupplementen of de toevoeging van een kaliumsparend diureticum nodig zijn.

Functie

Hydrochloorthiazide verhoogt de natrium- en waterafscheiding door in de nieren te werken om reabsorptie te belemmeren van natrium en chloride. Dit veroorzaakt het renine-angiotensine-aldosteronsysteem uit de bijnieren bovenop de nieren. Renine en angiotensine werken om de bloeddruk te verlagen. Het sleutelwoord voor kaliumverlies is aldosteron, een bijnierhormoon, dat de natrium- en waterbalans controleert door kalium uit te scheiden en natrium en water vast te houden. Dit systeem resulteert in een lagere bloeddruk, minder waterretentie door verhoogde urineproductie en mogelijk kaliumverlies.

Hypokaliëmie behandeling

Beheer van het verlies van kalium uit hydrochloorthiazide omvat een kalium-rijk dieet en het toevoegen van een kalium- diureticum sparen, zoals spironolacton of triamtereen. Verwijdering van vrij verkrijgbare medicijnen en kruiden die de werking van hydrochloorthiazide verstoren, kan kaliumverliezen voorkomen. Kaliumrijke voedingsmiddelen, waaronder fruit zoals tomaten, bananen, abrikozen en dadels, helpen om verliezen te vervangen. Voorschriftkaliumsupplementen onder medisch toezicht zijn noodzakelijk wanneer dieet- en medicatiedoseringsmanipulatie kaliumspiegels niet stabiliseren.

Aanvullende kaliumverliezen

Sommige medicijnen en kruiden kunnen extra kaliumverlies veroorzaken bij gebruik met hydrochloorthiazide. De medicijnen omvatten insuline, laxeermiddelen, steroïden, amfotericine B, maagzuurremmers, fluconazol en theofylline. De toevoeging van andere kalium-uitputtende diuretica zoals furosemide, bumetanide, ethacrynzuur en torsemide veroorzaken ernstige chemische afwijkingen en ernstige verliezen van lichaamsvloeistoffen. Sommige kruiden, zoals paardenbloem en zoethout, interfereren met diuretische werking of verhogen de bijwerkingen en kaliumverliezen.

Voorzorgsmaatregelen

Hydrochloorthiazide wordt niet aanbevolen als u problemen hebt met plassen of allergisch bent voor sulfamedicijnen. Vertel uw arts over al uw medicijnen, inclusief kruiden en vrij verkrijgbare medicijnen. Geen alcohol gebruiken, omdat het de bijwerkingen van hydrochloorthiazide verhoogt. Een hoge zoutinname vermindert het effect van hydrochloorthiazide en veroorzaakt waterretentie. Uitdroging en te veel zweten veroorzaken een verlies van lichaamsvloeistoffen en kunnen een daling van de bloeddruk potentiëren. Ziekten die braken en diarree omvatten, kunnen de uitputting van kalium vergroten.

Bijwerkingen

Hydrochloorthiazide kan diarree, verminderde eetlust, maagklachten en irritatie, algemene zwakte, buikkrampen en lage bloeddruk veroorzaken. Inname van hydrochloorthiazide vroeg in de ochtend vermindert frequent nachtelijk plassen. Symptomen van kaliumdepletie door hydrochloorthiazide zijn extreme dorst, hartonregelmatigheden, spierkrampen en pijn. Ouderen zijn met name kwetsbaar voor een overdreven reactie op diuretica met buitensporig urineren en vereisen nauwkeurige monitoring om chemische onevenwichtigheden te detecteren.

, , ] ]