Clinical Practice Guidelines voor de behandeling van reumatoïde artritis

Reumatoïde artritis is een ongeneeslijke auto-immuunziekte waarbij de patiënt pijnlijk, soms verlammende , aanvallen van artritis veroorzaakt . Volgens de American College of Rheumatology , kan een ziekte zo complex niet over een eenvoudige schets voor het management. Inzicht in de richtlijnen voor de behandeling van reumatoïde artritis klinische praktijk houdt in het verkrijgen van een beter begrip van de ingewikkelde reeks besluiten , behandelingsmogelijkheden en vaardigheden die nodig zijn om de ziekte te beheren . Beslissingen

Zodra een arts een diagnose van reumatoïde artritis heeft vastgesteld , zijn er een aantal van de beslissing stappen die beginnen te ontvouwen . De eerste stap is het evalueren van de omvang van de ziekte en de schade aan gewrichten pijn van de patiënt . De omvang van de ziekte en welke invloed de patiënt zal de arts helpen bepalen welke behandelingen werkt het beste , en hoe intenser de behandeling moet worden om ernstige schade aan de gewrichten voorkomen . De arts zal ook beslissen hoe de patiënt psychologisch en sociaal is het beheer van de ziekte - een diagnose van een chronische , ongeneeslijke ziekte zoals reumatoïde artritis kan vooruitzichten van een patiënt beïnvloeden, die ook van invloed kunnen zijn prognose. Het ondersteunen van de patiënt gedurende het gehele proces is van cruciaal belang , en constante evaluatie gedurende de gehele behandeling is belangrijk om ervoor te zorgen dat de steun gebeurt .
Treatment Options

Artsen hebben een aantal van de behandeling opties voor reumatoïde artritis ; op basis van de eerste evaluatie van de patiënt , de meeste artsen beginnen de behandeling met fysio-en ergotherapie , intense patiënt voorlichting over de ziekte, niet-steroïdale anti - inflammatoire geneesmiddelen , en , indien nodig , lokale of orale steroïden zoals prednison . Patiënten met reumatoïde artritis die niet reageert op deze eerste therapieën , of bij wie de ziekte nog steeds vooruitgang , meestal zijn goede kandidaten voor disease-modifying anti - reumatische geneesmiddelen ( DMARDs ) . Deze medicijnen verminderen of voorkomen schade aan de gewrichten en gezamenlijke integriteit en functie behouden . Methotrexaat is een populair voorbeeld van een DMARD .
Belangrijke vaardigheden

Constante evaluatie en follow-up met de patiënt is van cruciaal belang voor artsen de behandeling van reumatoïde artritis. Op basis van de respons van de patiënt op de anti - inflammatoire geneesmiddelen , fysiotherapie , DMARDs , of orale steroïden , zal de arts moeten voortdurend aan te passen behandeling opties . Het algemene doel is om de ziekte te gaan in remissie en daarmee het voorkomen van verdere schade aan de gewrichten te krijgen . Naar aanleiding van de patiënt regelmatig , frequente evaluatie en het testen van de voortgang van de ziekte en de effectiviteit van de behandelingen , en het houden van een goed gevoel voor timing over wanneer therapieën aanpassen van te voren de ziekte blijven zijn belangrijke vaardigheden . In zeldzame gevallen zal de artsen om te bepalen of een moeilijke geval van reumatoïde artritis te beheren met een operatie , op basis van gezamenlijke symptomen , met het besef dat een operatie kan zowel helpen bij de patiënt of de symptomen verergeren .