Radiografische Exposure Factors

Radiografisch blootstelling factoren bepalen de zichtbaarheid van de anatomische structuren op een X - ray . Ze beïnvloeden ook de patiënt stralingsdosis . Hoewel de meeste digitale röntgensystemen bieden de mogelijkheid om de hoeveelheid zwartheid of verschillende grijstinten manipuleren op een X - ray nadat het is verwerkt , toedienen van een aanvaardbare hoeveelheid blootstelling aan de patiënt blijft een prioriteit . De röntgenstraal operator in plaats van een computer , is verantwoordelijk voor stralingsblootstelling en film kwaliteit . De Priemfactoren

Hoewel er een aantal factoren buiten de controle van een x - ray exploitant , drie aspecten van straling emissie meestal kan worden aangepast door de gebruiker . Deze omvatten milliamperage - seconden kilovoltage piek en de afstand van de bron van de röntgenstralen op het apparaat dat het beeld vastlegt . Deze factoren bepalen zowel het aantal X - stralen geproduceerd en hun vermogen door het menselijk lichaam te passen. Dit wordt vaak omschreven als de kwantiteit en kwaliteit van de X -stralen .
Milliampère - Seconden

Het product van milliamperage en tijd, mAs is primair verantwoordelijk voor de hoeveelheid röntgenstraling geproduceerd tijdens een belichting . Milliamperage is een term voor de elektrische stroom of de snelheid van de elektronen die door de buis per seconde . Tijd is de duur van de blootstelling . De hoeveelheid röntgenstraling die de film of beeldontvanger bereiken bepalen de totale zwartheid of donker beeld .
Kilovoltage Peak

kilovoltage piek regelt de doordringend vermogen en de kwaliteit van de röntgenstralen . X - stralen die niet door het lichaam te passen zijn worden gevisualiseerd als witte gebieden in het beeld . Het is normaal dicht weefselstructuren , zoals bot , meer straling absorberen . Op de afbeelding , kVp controleert contrast , of het verschil tussen de lichte en donkere gebieden van de X -ray. Een X -stralen geproduceerd met een hogere spanning zal resulteren in een lager contrast , waardoor het beeld niet veel grijstinten bezitten .
Afstand

afstand neemt van de X - ray tube naar beelddrager en patiënt, de intensiteit van de röntgenbundel toeneemt . Dit is vergelijkbaar met een gloeilamp schijnbare helderder wanneer een persoon in de buurt , terwijl de lichtintensiteit afneemt bij een grotere afstand . Meestal wordt de afstand vooraf bepaald voor elke X - ray onderzoek . Echter , kunnen bepaalde omstandigheden een wijziging in afstand vereisen , en een vergoeding in mAs wordt meestal gebruikt om rekening te houden met de verandering .