Subacromiale decompressie Protocollen

Immers conservatieve therapieën hebben gefaald , wordt subacromiale decompressie operatie vaak uitgevoerd voor schouder impingement syndroom, dat vaak wordt veroorzaakt door sportblessures . De druk van het schouderblad op de rotator cuff resulteert in pijn in de schouder en dysfunctie . Subacromiale decompressie operatie wordt arthroscopically gedaan met een minimaal invasieve benadering . Chirurgen een kleine ruimte te onderzoeken en herstellen schade aan de binnenzijde van het gewricht . De procedure

De chirurg maakt drie kleine incisies en voegt een camera en andere kleine instrumenten in het gewricht . Na een grondig onderzoek van de schouder , de chirurg verwijdert volledig de subacromiale bursa tot ontsteking, irritatie en littekenweefsel te verzachten . De chirurg scheert vervolgens het acromion om ruimte te vergroten voor de rotator cuff pezen . Vervolgens verwijdert de chirurg elke littekenweefsel van de coracoacromial ligament . Elke tranen op de rotator cuff worden gerepareerd op dit moment. De chirurg verwijdert de camera en instrumenten , dan sluit de incisies met nietjes of hechtingen .
Symptoomverlichting

Onmiddellijk na de operatie , de patiënt moet ijs de schouder zo veel als mogelijk . Chirurgen raden het gebruik van ijs om de drie tot vier uur gedurende de dag . De patiënt krijgt een strop in het ziekenhuis , waar hij moet blijven gebruiken vijf tot 10 dagen , en kan ook worden gegeven een elektrische stimulatie te gebruiken eenheid als door het operatieteam .


Wondzorg

de patiënt mag verwachten dat een kleine hoeveelheid bloed te zien op de chirurgische dressing , maar als het verband wordt doorweekt , moet hij contact opnemen met het chirurgisch team . Dressings worden aangepast volgens de aanbevelingen van de chirurg . De patiënt kan douchen wanneer chirurgische wonden zijn geheeld , met chirurgen bevelen sponsbaden tot die tijd . De patiënt mag niet de incisies aanraakt of stof op hen van toepassing totdat hij toestemming van de chirurg .
Revalidatie

Revalidatie protocollen variëren afhankelijk van de conditie van de schouder . Tijdens de eerste 1-2 weken na de operatie , de patiënt deelneemt aan passieve range of motion oefeningen, die een fysiotherapeut uitvoert zonder hulp van de patiënt. Op ongeveer twee weken na de operatie , de patiënt blijft met passieve bereik van de beweging en draagt ​​actief ondersteunde bereik van de beweging , een oefening regime uitgevoerd door de patiënt en bijgestaan ​​door fysiotherapeut . Op ongeveer drie weken na de operatie , de patiënt wordt verplaatst naar actieve bereik van de beweging oefeningen die hij presteert op zijn eigen . Patiënten worden ook gevraagd om slinger oefeningen en schouder rollen heb . Patiënten meestal volledige functie van de schouder te krijgen in ongeveer 4-6 weken, hoewel dit verschilt per patiënt .
Activiteit

De genezing schouder wordt niet gebruikt voor het bereiken of grijpen onmiddellijk na de operatie. De patiënt moet geen ondersteuning hoeveelheid lichaamsgewicht tot ontvangst goedkeuring van de chirurg , typisch in twee tot vier weken . Voordat de patiënt terug naar de normale activiteit, moet de chirurg te beoordelen en bevestigen dat voldoende kracht, flexibiliteit en uithoudingsvermogen zijn teruggekeerd . De patiënt is niet te rijden totdat toestemming te hebben bekomen van zijn chirurg , meestal na een week , maar als de patiënt is het nemen van verdovende medicijnen of spierverslappers , het rijden is ten strengste verboden . De patiënt die een kantoorbaan werkt kan na ongeveer een week weer aan het werk , met een hijscapaciteit beperking meer dan vijf tot 10 kilo . Bovendien wordt de patiënt uitgesloten van het duwen , trekken, dragen of die boven schouderhoogte totdat hij goedkeuring van de chirurg . Chirurgen in het algemeen stelt patiënten in zwaar hijswerk en het bereiken van boven de schouder te hervatten na een tot twee maanden . Geen sportieve activiteiten worden aanbevolen voor 2-3 maanden .