ALS & Pijn

Amyotrofische Laterale Sclerose of ALS is een neuromusculaire ziekte die langzaam wegneemt vermogen van een persoon om hun spieren te bewegen en de controle . Het is vaak bekend als de ziekte van Lou Gehrig. Gehrig was de honkbal legende die werd gediagnosticeerd met de ziekte in 1939 en stierf in 1941 . Risicofactoren

Negentig procent van de gevallen zijn niet-erfelijke en er is geen bekende oorzaak . Voor de 10 procent van de gevallen dat erfelijkheid zijn , is de enige bekende risicofactor met een relatieve met de ziekte . Voor de 90 procent van de niet - erfelijkheid gevallen zijn er geen bekende risicofactoren .
Onset

ALS begint met spiertrekkingen of zwakte , meestal in een ledemaat . Ongeveer een vierde van de patiënten ervaart bulbaire onset , waar ALS beïnvloedt vermogen van het individu om te spreken voordat het op de ledematen of andere lichaamsdelen .
Spierkrampen

Naarmate de ziekte vordert , kunnen patiënten spierkrampen die pijnlijk of gewoon kan worden ongemakkelijk ervaren. Buiten dit , is ALS meestal niet geassocieerd met fysieke pijn .
Psychologische effecten

Aangezien de meeste ALS- patiënten lijden geen cognitieve effecten , ze zijn zich volledig bewust van hun omgeving en wat er gebeurt met hun lichaam. Ze weten hun spieren gaan functioneren stoppen en dat zal ze uiteindelijk sterven . Dit kan de psychische pijn van ALS moeilijk te dragen te maken. Sinds die met geavanceerde ALS niet zonder de hulp van een machine (meestal gecontroleerd door hun ogen) kan spreken en niet kan schrijven , kan het moeilijk zijn om de psychologische pijn die ze blijvend .
Behandeling en prognose

meeste ALS patiënten controle over hun ogen en sluitspieren behouden , maar alle andere spieren uiteindelijk uitgewerkt. Er is geen remedie voor ALS , zodat de behandeling bestaat uit het helpen van de patiënt ademen en eten als de spieren die deze functies te bedienen beginnen te falen. De meeste patiënten zullen een rolstoel nodig en sommige kunnen een machine die hen in staat stellen via oogbewegingen te spreken te krijgen. Patiënten kunnen overal wonen van een paar maanden tot tientallen jaren na de diagnose .