De progressie van ALS Ziekte

ALS , ook bekend als de ziekte van Lou Gehrig , is een degeneratieve neurologische aandoening van snelle progressie . Invloed en het vernietigen van de motorische neuronen , ALS schaadt de hersenen het vermogen om controle en initiëren spierfunctie , uiteindelijk leidend tot verlamming en de dood . De ALS Association meldt dat ongeveer 5.600 nieuwe gevallen gediagnosticeerd elk jaar in de Verenigde Staten , met 60 procent van de nieuwe patiënten zijn mannetje. Omdat ALS heeft geen genezing , is het essentieel voor gediagnosticeerde patiënten onmiddellijk en agressieve behandeling beginnen het degeneratieve proces, dat uniek is in de frequentie en karakteristiek voor elk vertragen . Vroege tekenen

De vroege symptomen van amyotrofe laterale sclerose of ALS, zijn subtiel genoeg om het hoofd worden gezien . De meest gemelde klacht in de aanloop naar de diagnose is spierzwakte of moeite met het regelen van een ledemaat. Als voorbeelden zijn te struikelen , vallen objecten en spiervermoeidheid na het uitvoeren van algemene taken , zoals scheren , tanden poetsen of het haar , en schrijven. Slurring van woorden en een hese toon ontstaan ​​door het strottenhoofd spierzwakte , die ook moeite met slikken vloeistoffen kunnen produceren . Ongebruikelijke spiertrekkingen , genaamd fasciculatie , krampen en spasmen kunnen aanwezig en pijnlijk in de vroege stadia . Een onverklaarbaar gewichtsverlies kan ontstaan ​​door uitputting bulk spiermassa .
Bulbaire

Presentatie van symptomen is afhankelijk van de locatie van de getroffen neuronen . Spraak-en slikproblemen zijn indicatief van hersenstam neuron degeneratie en worden aangeduid als " bulbaire . " Overmatige speekselvloed en het onvermogen om resultaat te slikken in kwijlen . Verstikking en frequente aspiratie kan leiden tot longontsteking . Ongeveer 25 procent van de ALS gevallen beginnen met bulbaire tekenen , namelijk 75 tot 85 procent van alle ALS patiënten uiteindelijk het ontwikkelen van deze symptomen .
Somatische

Verlies van mobiliteit in de armen en benen , zwakte van de ademhalingsspieren en gegeneraliseerde spiervermoeidheid zijn somatische symptomen die de degeneratie van het ruggenmerg zenuwcellen geven . Atrofie van deze neuronen leidt tot spierverlamming , waardoor de patiënt verzwakt en niet in staat om te zorgen voor zichzelf . De meeste ALS patiënten sterven van respiratoir falen wanneer het middenrif en de spieren van de borstwand mislukken.
Survival

Vanaf het moment van de diagnose ALS , de gemiddelde patiënt overleeft drie tot vijf jaar . Een klein percentage patiënten met een langzaam progressieve vorm van de ziekte hebben 10 tot 20 jaar leefde . Deze zeldzame variatie toonde een spontane stilstand van progressie , vergelijkbaar met remissie. Depressie komt vaak voor bij patiënten, omdat hun geest en zintuigen onaangetast en alert te blijven .
Behandeling

Er is geen remedie voor ALS , alleen medicijnen om de symptomen te behandelen . Indien een patiënt vroege waarschuwingssignalen , is het cruciaal om een onmiddellijke evaluatie in te winnen bij een gekwalificeerde specialist neurologie . De schade die door ALS is niet omkeerbaar , maar lithium behandeling is gebleken dat de belofte van het vertragen van de progressie van de ziekte .