Gebruik van Digestive Enzyme

Spijsvertering breekt het voedsel dat we naar beneden in een vorm die kan worden opgenomen en gebruikt door het lichaam te eten. Dit proces begint in de mond blijft in de maag en eindigt in de dunne darm . Terwijl de dikke darm is deel van het spijsverteringsstelsel , is het niet breken voedsel ; het absorbeert water en vitamines geproduceerd door bacteriële werking en scheidt afval . Elke stap van de weg , wordt de spijsvertering in de mond , maag en dunne darm vergemakkelijkt door enzymen die chemisch opsplitsen koolhydraten , eiwitten en lipiden . Definitie

Enzymen zijn eiwitten die kunnen veroorzaken chemische veranderingen in andere stoffen zonder zelf veranderd zijn . Ze helpen verbindingen opbouwen en afbreken , en versnellen van chemische reacties in het lichaam . Enzymen zijn zeer specifiek --- ze handelen alleen op een bepaalde stof . Hierdoor specificiteit , worden ze vaak genoemd naar de stof die beïnvloeden of het type reactie dat ze vergemakkelijken ; een ' ase "toegevoegd om het enzym te noemen. Bijvoorbeeld , een lipase is een enzym dat lipiden . Hoge of lage temperaturen , zware metalen , en uitdroging kunnen allemaal vertragen of stoppen enzymatische activiteit .
Spijsverteringsenzymen in de Mond

Als voedsel fysiek wordt opgesplitst in kleine stukjes door het kauwen , de speekselklieren los een enzym genaamd " speekselamylase . " Het begint de afbraak van koolhydraten . De koolhydraten die we eten zijn polysacchariden , wat betekent dat ze zijn lange ketens van monosacchariden . De enige vorm die kan worden opgenomen in de bloedbaan en gebruikt voor energie is het monosaccharide , zodat amylase in de mond begint de lange ketens in kleinere stukken te breken .
Spijsverteringsenzymen in de maag

vertering van eiwitten in de maag begint met zachte spiersamentrekkingen dat voedsel mengen met afscheidingen afgegeven uit klieren in de maag . Het resultaat is een dunne vloeistof genaamd " maagbrij . " Vervolgens zoutzuur en pepsinogen worden uitgescheiden in de maag waar deze in combinatie met pepsine maken . Pepsine is de verteringsenzymen in de maag dat de bindingen verbreekt tussen de aminozuren die eiwitten vormen . Gastric lipase ander enzym dat in de maag . Het doel is om de vetmoleculen melk splitsen , maar omdat het niet goed functioneert dergelijke zure omgeving , heeft een minimale rol . Zuigelingen een maag enzym dat afwezig is in volwassenen genaamd " renine . " Het zorgt ervoor dat de melk in de maag te dikken en stremmen , dus vertragen en het helpen van de spijsvertering.
Spijsverteringsenzymen in de dunne darm

maagbrij de maag verlaat en de dunne darm , koolhydraten en eiwitten slechts gedeeltelijk afgebroken . Digestie van lipiden ( vetten ) treedt alleen op in de dunne darm . Veel enzymen die ontstaan ​​in zowel de pancreas en de dunne darm gaan de vertering van koolhydraten en eiwitten . Alvleesklier- amylase , maltase , sucrase en lactase verzekeren alle koolhydraten gereduceerd tot monosacchariden glucose en fructose . De vertering van eiwitten verder met trypsine , chymotrypsine , carboxypeptidase en erepsin , die allemaal samenwerken om eiwitten in afzonderlijke aminozuren die kan worden opgenomen verminderen . Lipide spijsvertering begint met gal uit de lever die grote stukken van vetten afbreekt in kleinere druppels. Dan, een enzym genaamd " pancreaslipase " breekt elk vetmolecuul beneden in zijn samenstellende delen . Alle voedingsstoffen uit koolhydraten , eiwitten en lipiden worden verteerd en opgenomen in de bloedstroom in de dunne darm .
Bronnen van spijsverteringsenzymen

Net als elke andere eiwitten , enzymen worden gebouwd in het lichaam van de essentiële aminozuren die in voedsel dat we eten . Groenten en fruit bevatten enzymen, maar omdat warmte schaadt enzymen , moeten ze rauw worden gegeten . Factoren zoals de ziekte , veroudering en alcoholmisbruik kan interfereren met de natuurlijke productie van enzymen , waarbij enzymsupplementen noodzakelijk zijn om de spijsvertering te helpen . Het belangrijkste om te onthouden is dat het niet uitmaakt hoe hard we werken aan een evenwichtige voeding te eten , kan ons lichaam alleen profiteren van het voedsel dat we eten als het een voldoende toevoer van de spijsverteringsenzymen die nodig zijn om dat voedsel te breken in bruikbare eenheden .
>