Cardiale percussie

Veel onderdelen van het lichamelijk onderzoek uitgevoerd door een arts zijn vervangen door gemoderniseerde proeven met mechanische apparatuur . Volgens de Mayo Clinic , cardiale percussie blijft een veel gebruikte techniek om cardiologen helpen bij de diagnose van bepaalde hart- en longaandoeningen die intenser diagnostische procedures vereisen . Geschiedenis

De Society of Hospital Medicine meldt dat de percussie techniek werd uitgevonden door Josef Leopold Auenbrugger in 1754 . De Weense opgeleide arts was de zoon van een herbergier , en als een kind , tikte zijn vader wijnvaten om te proberen om te bepalen hoe vol ze waren. Toen hij de uitvinder van de techniek van cardiale percussie, hij voor het eerst beoefend op kadavers door het vullen van de pleura holtes met vloeistof en het vergelijken van het verschil in geluid met dat van kadavers met een normale pleuraholtes .
Functie

Volgens Robert Wood Johnson University Hospital de techniek van cardiale percussie wordt uitgevoerd aan de rechterzijde van de borst op de derde , vierde , en vijfde intercostale ruimte ( tussen de ribben ) . De onderzoeker plaatst twee vingers in elk van deze ruimten en kranen ze met de wijs-en middelvinger van de andere hand . De beweging moet stevig en precies te zijn en komen uit de pols.
Belang

Als er geen gebieden van vochtophoping , een duidelijke resonantie te horen dan longweefsel . Volgens de US National Library of Medicine , kunnen gebieden van saaiheid cardiomegalie (vergroting van het hart ) of pericardiale effusie ( ophoping van vocht in de vezelachtige membraan rond het hart ) te geven .