Behavioral gemeenschappelijke vraagstukken waarmee Developmental Disabilities

ontwikkelingsstoornissen omvatten een breed scala van aandoeningen die een individu op elke leeftijd vanaf de geboorte van invloed kunnen zijn op de vroege jaren '20. Voorwaarden waaronder mentale retardatie , het syndroom van Down , autisme , hersenverlamming en een verstandelijke beperking vallen allen onder de ontwikkelingsstoornissen categorie handicap. Personen met een handicap kunnen tekortkomingen in motorische vaardigheden , intellectuele processen , gehoor , zicht of spraak . De strijd met beperkte mogelijkheden kan leiden tot gedragsproblemen bij communicatie of de normale activiteiten van het dagelijks leven worden onderbroken . Agressie

Mensen met ontwikkelingsstoornissen tonen vaak frustratie door agressief gedrag . Agressief gedrag onder andere slaan, schoppen , ponsen op anderen of voorwerpen , verbale uitbarstingen of vernieling van eigendommen . Agressief gedrag wordt vaak voorafgegaan door problemen met het communiceren met anderen , pijn , frustratie , verwarring , hormonale veranderingen of veranderingen in routine . Die helpen het individu zou moeten overwegen preventieve maatregelen om die factoren die agressieve gevoelens veroorzaken minimaliseren . Verzorgers , vrienden of familie kan starten therapieën, schema's , routines of kalmerende technieken om de worstelende persoon te helpen .
Zelfverwonding

zelfverwonding bestaat uit verwonden zich om pijn of frustratie te verlichten . Sommige zelfverwonding kan voortkomen uit verveling of aandacht -zoekende . Voorkomende vormen van zelfverwonding omvatten snijden of krassen op het lichaam, plukken aan zweren of korsten , en knijpen of het raken van het lichaam. Mensen die zichzelf snijden delen vaak gelijkenissen van magisch denken of het ontbreken van een steungroep . Zij geloven dat het snijden of het kwetsen van het lichaam zal negatieve gevoelens los. Deze mensen voelen zich vaak alleen of niet in staat om te communiceren met anderen , en zij zich tot zelfverwonding als een 'vriend' die betrouwbaar is .
Eetgedrag

Eetstoornissen en problemen gaan vaak hand in hand met ontwikkelingsstoornissen . Voorkomende eetstoornissen zoals anorexia , boulimia of dwangmatig eten vaak te koppelen aan de frustratie en woede van het ontbreken van controle over andere lichaamsfuncties . Controle over het eten vervangt de gevoelens van falen op andere andere normale activiteiten . Een van de meest voorkomende eetgedrag van het ontwikkelingsgebied gehandicapt is pica . Personen die het gevoel constant aandrang om zowel eetbare en nonedible artikelen eten zijn gediagnosticeerd met pica . Gemeenschappelijke nonedible objecten verbruikt met een diagnose van pica omvatten vuil, uitwerpselen , rotsen , papier , haar of sigarettenpeuken . Pica kan leiden tot ernstig letsel indien artikelen verstikkingsgevaar of verteringsproblemen .
Depressie en afzondering

Personen met ontwikkelingsstoornissen , zoals het syndroom van Down langer leven vandaag de dag dan in het verleden . Volgens Jeffrey H. Minde , CSW , en Andrea R. Friedman , M.Ed. , auteurs van " De vergrijzing van lichamelijke Amerika , " mensen die het syndroom van Down in de jaren 1920 had leefden gemiddeld slechts tot de leeftijd van 9 jaar , terwijl in de jaren 1990 vaak leefden dan 65 . Een verhoging van de leeftijd met ontwikkelingsstoornissen vaak met zich meedraagt ​​depressie. Een persoon die beperkingen met normale functioneren ervaringen heeft verder afnemen naarmate je ouder wordt . Een verlies van functioneren leidt tot depressie en soms afzondering . Preventieve maatregelen kunnen helpen het ontwikkelingsgebied gehandicapt door ouderdom door hen voor te bereiden door middel van onderwijs en begeleiding.