Hoe lang na blootstelling aan Rabies Moet Mensen worden ingeënt

? Hondsdolheid is een virus dat meestal wordt overgedragen op de mens via de beet van een besmet dier . De dieren vaakst getroffen met hondsdolheid in de Verenigde Staten zijn vleermuizen , stinkdieren , coyotes en wasberen . Bij het ontwikkelen en Derde Wereld landen , een rabiës besmette beet is zeer waarschijnlijk afkomstig uit zwerfhonden . Het virus zelf veroorzaakt acute encefalitis bij alle zoogdieren en , behoudens de behandeling , is bijna altijd dodelijk . Pre - Exposure Rabiësvaccinatie

Ten eerste is het belangrijk op te merken dat de inenting tegen hondsdolheid wordt gedefinieerd als een pre-exposure behandeling. Er zijn twee soorten vaccins beschikbaar in de Verenigde Staten , en beide zijn ontwikkeld met de inactieve of gedood vorm van het virus. Beide soorten worden beschouwd als even veilig en effectief. Het vaccin wordt meestal gegeven aan degenen die worden beschouwd als een hoger risico voor het oplopen van het virus, zoals dierenartsen , internationale reizigers , dierverzorgers en anderen wier activiteiten vaak breng ze in contact met potentieel hondsdolle dieren. De pre - exposure vaccinatie bestaat uit een reeks van drie tot vijf schoten in de deltaspier van de arm . Zelfs als je zijn ingeënt , als u vermoedt dat u bent blootgesteld aan hondsdolheid moet u onmiddellijk medische hulp inroepen .
Post- Exposure Hondsdolheid Behandeling

Mensen die hebben ontvangen hondsdolheid vaccinaties zijn niet immuun voor het virus. Zij moeten wel twee extra doses vaccin , een onmiddellijk na blootstelling aan het virus en de tweede drie dagen later ontvangen . Degenen die niet zijn gevaccineerd vóór blootstelling moeten een dosis van immunoglobuline en een dosis vaccinatie zo spoedig mogelijk na de vermoedelijke infectie ontvangen . Volgende doses van de vaccinatie worden vervolgens gegeven op dag drie , zeven , 14 en 28 . Ook een belangrijk onderdeel van de onmiddellijke post-exposure hondsdolheid behandeling bestaat uit het grondig reinigen van de wond met water en zeep of , indien beschikbaar , een virusdodend middel zoals een oplossing van providine - jodium .

The Bottom Line

aarzel niet om behandeling te zoeken als je vermoedt dat je besmet zijn met hondsdolheid . Hoewel de behandeling na blootstelling wordt beschouwd als een medische urgentie , in tegenstelling tot een medische noodsituatie , moet je de beslissing om te zoeken naar medische hulp niet vertragen. Hoewel het rabiësvirus een variabele incubatieperiode hebben , overal van een paar dagen tot meer dan een jaar , is het noodzakelijk om behandeling voorafgaand aan de ontwikkeling van symptomen , koorts en hoofdpijn , verwardheid , angst , moeite met slikken , gedeeltelijke verlamming , slapeloosheid en overmatige speekselvorming . Zodra de symptomen zijn begonnen met de ontwikkeling van de prognose voor het overleven van hondsdolheid is erg slank .