Attention Deficit Hyperactivity Syndrome

Attention Deficit Hyperactivity syndroom, beter bekend als attention deficit hyperactivity disorder (ADHD), is een van de meest voorkomende kindertijd psychische aandoeningen. Echter, in de afgelopen jaren steeds gediagnosticeerd met Attention Deficit Hyperactivity syndroom als volwassene meer gemeengoed is geworden. Mensen die lijden aan ADHD hebben ernstige problemen met aandacht, het voltooien van taken, en vertonen ook overactiviteit en impulsief gedrag, volgens de Centers for Disease Control. Symptomen onoplettendheid

Een diagnose van ADHD kan worden gemaakt als kinderen of volwassenen hebben zes of meer symptomen van aandachtstekort gedurende ten minste zes maanden, aldus de CDC. De symptomen moeten interfereren met de normale werk, school of familie functioneren. Gemeenschappelijke onoplettendheid symptomen zijn problemen met aandacht voor school of spelactiviteiten, niet luisteren als naar gesproken door een andere persoon, moeilijkheidsgraad voltooien van taken, het maken slordige fouten in schoolwerk, vergeetachtigheid, wordt ongeorganiseerd, worden snel afgeleid, en dingen te verliezen. ADHD-patiënten hebben meestal ook problemen iets dat volgehouden aandacht vereist, zoals een project of boek afwerken.
Hyperactiviteit en impulsiviteit symptomen

Een diagnose van ADHD kan ook worden gemaakt indien de patiënt zes of meer symptomen van hyperactiviteit en impulsiviteit gedurende ten minste zes maanden, volgens CDC. Hyperactiviteit symptomen zijn als volgt: wiebelen of friemelen wanneer verwacht om stil te zitten, opstaan ​​uit een bureau op ongepaste tijden, problemen met het spelen of rustig te lezen, overdreven praten, onnodig rond te rennen en soortgelijke activiteit, en handelen als men wordt "aangedreven door een motor. " Impulsiviteit symptomen zijn de volgende: eruit te flappen antwoorden voordat de vraag is voltooid, onderbreken anderen, en ongeduld bij het wachten voor zijn beurt
Soorten

Er zijn. drie types van ADHD, volgens CDC. Kinderen en volwassenen kunnen worden gediagnosticeerd met het gecombineerde type, indien ze last hebben van aandachtsproblemen, hyperactiviteit en impulsiviteit. De tweede vorm van ADHD heet overwegend onoplettend, terwijl het derde type van de aandoening wordt voornamelijk genoemd hyperactief-impulsief type. De symptomen moeten niet worden geassocieerd met andere psychische aandoeningen, zoals een angststoornis, een persoonlijkheidsstoornis of een psychotische stoornis of een stemmingsstoornis.
Behandeling

Attention Deficit Hyperactivity syndrome kan worden behandeld met een of meerdere medische en psychologische methoden, volgens de CDC. Medicijnen, zijn ofwel stimulerende middelen zoals Ritalin en Adderall of antidepressiva zoals Wellbutrin, vaak voorgeschreven aan mensen met ADHD te helpen. Stimulerende middelen en antidepressiva veranderen de chemische stoffen in de hersenen van de patiënt om een ​​meer rustige en gerichte geestelijke en lichamelijke toestand te creëren. Therapie en ouder en betrokkenheid docent en de opleiding wordt ook aanbevolen.
Oorzaken

Een duidelijke oorzaak van ADHD is nog niet vastgesteld, aldus de CDC. Studies zijn aan de gang en er zijn een aantal theorieën over waarom sommige kinderen en volwassenen krijgen ADHD, terwijl anderen dat niet doen. Medische professionals hebben vastgesteld dat terwijl het eten van suiker en slechte opvoeding ADHD-symptomen kunnen verergeren, doen ze niet leiden tot het syndroom. Genetica waarschijnlijk een belangrijke rol spelen in de vraag waarom sommige mensen hebben ADHD, en wetenschappers bestuderen andere mogelijke risicofactoren zoals een laag geboortegewicht, hersenletsel, en blootstelling aan lood en andere potentieel gevaarlijke chemische stoffen.