Gram-positieve bacteriën Identificatie

Verreweg, de belangrijkste stap in het identificeren van Gram-positieve bacteriën is de gramkleuring, die is vernoemd naar de Deense wetenschapper Hans Christian Gram en heeft vier basisstappen: het creëren van een dia uitstrijkje, het aanbrengen van een vlek, het toepassen een tegenkleuring en het bekijken van de vlek. Na een Gramkleuring, onderzoekers sonde voor aanvullende kenmerken. Het creëren van een Slide Smear

De gramkleuring begint met een glijbaan uitstrijkje. Met een inenting lus of houten stok, onderzoekers verzamelen een kleine steekproef van de bacteriën (meestal gekweekt in een petrischaal) en smeer het op een dia. Vervolgens zullen zij toestaan ​​dat het monster te drogen, soms met behulp van een kleine vlam te versnellen het proces.
Het aanbrengen van een Vlek

Zodra het monster droog is, onderzoekers toepassing een vlek met kristal violet, een donkere paarsachtige chemische stof. Na een minuut of zo, onderzoekers weg te spoelen overtollige kristalviolet met water of alcohol. Dan komt een jodium uitstrijkje, die fungeert als een bijtende. Dat is, jood helpt kristalviolet "kleven" aan de bacteriën. Onderzoekers verwijzen vaak naar deze stap als "de vaststelling van de kleurstof."
Het aanbrengen van een Tegenkleuring

Zodra de kristal violette is vastgesteld, onderzoekers gelden andere spoelen en daarna een tegenkleuring met safranine, een roze chemisch. Bilbuous papier kan helpen droog de glijbaan, die nu klaar is voor dichtbij bekijken.
Het bekijken van de Vlek

Onder een microscoop, Gram-positieve bacteriën lijken bruin of donker paars, de kleur van kristalviolet. Dit komt omdat Grampositieve bacteriën bevatten grote hoeveelheden van peptidoglycaan, een maas-achtige stof in hun celwanden. Peptidoglycaan geeft celwanden kracht en vorm, en dat hen onderscheidt van Gram-negatieve bacteriën, die roze zal verschijnen, de kleur van safranineoplossing. (Zonder de safranineoplossing tegenkleuring, zouden ze transparant en moeilijk te bekijken op allemaal.)

Vele Gram-negatieve bacteriën
bevatten sommige peptidoglycaan, maar lang niet zo veel als Gram-positieve bacteriën. De locatie van het peptidoglycaan verschilt: in grampositieve bacteriën, peptidoglycan onderdeel van de celwanden "buitenlaag. De buitenste laag van Gram negatieve bacteriën, anderzijds, weerstaat kristalviolet. Om die reden is de Gram-positieve bacteriën die paarse verschijnen.
Na de Gram Stain

Na een Gram kleuring, kunnen onderzoekers Gram-positieve bacteriën meer juist door te identificeren bijkomende tests. Zij kunnen onderzoeken, bijvoorbeeld morfologie een onbekende bacterie, structuur, beweging en genetica. Voorafgaand onderzoek heeft Gram-positieve bacteriën onderverdeeld in vier families --- de Bacillaceae, Micrococcaceae, Mycobacteriaceae en Peptococcaceae --- en elk van deze families heeft veelbetekenende kenmerken:

Bacillaceae
zijn staafvormige bacteriën. Als ze in beweging zetten, zij flagella die hun gehele oppervlak.

Micrococcaceae
cirkelvormig. Ze kan niet bewegen door zichzelf, en als ze verdelen, vormen ze groepen van fours, of tetraden.

Mycobacteriaceae
hebben de vorm van zacht-gebogen staven. Toen ze verdelen, kunnen ze ofwel vormen takken of lange, kriskras vormen.

Peptococcaceae
zijn ook cirkel-vormig. Door hun structuur, ze vereisen omgevingen zonder zuurstof, en sommige kunnen niet groeien waar er zout.

Aanzienlijke verscheidenheid
bestaat binnen elk gezin.