Hoe te diagnosticeren en te behandelen Preeclampsia

Pre-eclampsie is een zwangerschap complicatie als gevolg van hoge bloeddruk en lekkage van eiwit aan urine. Preeclampsia beïnvloedt 7-8% van alle zwangerschappen en kan optreden tussen week 20 van de zwangerschap en postpartum. Een aanzienlijk aantal preeclampsia gevallen optreden bij het derde trimester. Pre-eclampsie, indien niet behandeld, kan eclampsie, een levensbedreigende aandoening waarbij stuiptrekkingen en komma leiden. Instructies
1

Controleer of de zwangere vrouw is het hebben van hoge bloeddruk door het meten van haar bloeddruk. Als haar bloeddruk hoger is dan 140/90, is ze een hoog risico op pre-eclampsie. Andere symptomen van pre-eclampsie zijn de aanwezigheid van eiwit in de urine, en accumulatie water (ook bekend als oedeem) in de onderste ledematen.

Monitor van de gezondheid van de moeder 2 door middel van frequente metingen van de bloeddruk, gewicht, urine-eiwit excretion.For milde gevallen van pre-eclampsie, behandelingen omvatten voldoende bedrust, gezonde voeding, lichaamsbeweging en nauwkeurige controle van de gezondheidsstatus van zowel moeder als foetus.
3

nemen calcium en lage dosis aspirine is aangetoond dat de symptomen van preeclampsia verlichten.
4

In ernstigere gevallen van preeclamsia, toedienen magnesiumsulfaat intraveneus of intramusculair aan de moeder. Dit vertraagt ​​of stopt de progressie naar eclampsie.
5

Kies vroege levering voor de baby als het risico voor de moeder groter is dan enig risico voor de foetus. Bevalling opwekken als de baby dicht bij voldragen en de gezondheid van de moeder in gevaar is. Pre-eclampsie verdwijnt meestal na de levering als de bloeddruk van de moeder weer normaal na de bevalling. Als de foetus is niet klaar voor levering, gebruiken medicijnen om de symptomen te verbeteren en de kans op overleving voor de foetus verhogen.