Over DMARDs

DMARDs (disease modifying anti-reumatische geneesmiddelen) zijn een groep van geneesmiddelen gebruikt om reumatoïde artritis en andere auto-immuunziekten, waaronder ankylosing spondylitis, lupus en artritis psoriatica. In tegenstelling tot andere behandelingen voor deze aandoeningen, DMARDs veranderen de loop van de ziekte en zijn zeer nuttig bij het voorkomen of verminderen van verdere schade aan het lichaam. DMARD's zijn niet een specifiek geneesmiddel klasse, maar worden behandeld als zodanig gebruikt worden voor auto-immuunziekten. Functie

DMARDs
worden gebruikt als tweedelijns behandeling, wanneer de eerste lijn behandelingen, zoals een hoge dosis aspirine en NSAID's niet voldoende verlichting bieden. Auto-immuunziekten worden veroorzaakt wanneer het immuunsysteem gezonde cellen in het lichaam en DMARDs effectief in het wijzigen immuunrespons op het lichaam te voorkomen dat beschadiging zelf. In bepaalde auto-immuunziekten kunnen bijzonder lupus, DMARDs zodra een diagnose gesteld worden. Dit is omdat het risico van orgaanschade aan lupus en bepaalde andere aandoeningen zo groot is dat zij gerechtvaardigd zelfs wanneer de symptomen niet bijzonder ernstig. Afhankelijk van welke DMARD wordt voorgeschreven, mogen NSAID therapie tijdens de behandeling worden voortgezet.
Soorten

Verschillende DMARDs
worden gebruikt om auto-immuunziekten te behandelen en de meeste zijn enorm verschillend drugs . Goudzouten zijn gebruikt om reumatoïde artritis de laatste vijftig, wanneer een patiënt werd de behandeling van tuberculose te vinden dat zijn artritis verbeterd plaats behandelen. Penicillamine, ondanks de naam, is niet een antibioticum maar een immuno-modulerende medicijn. Hydroxycholoroquine (Plaquenil) is een geneesmiddel dat gebruikt wordt om malaria die ook dienst doet als een DMARD behandelen. Het heeft de voorkeur vanwege de relatief lage risico van ernstige bijwerkingen. Methotrexaat is misschien wel de meest effectieve van de DMARDs en wordt op grote schaal voorgeschreven voor reumatoïde artritis; dit geneesmiddel wordt ook gebruikt voor de behandeling van borstkanker. Sulfasalazine is een geneesmiddel voornamelijk gebruikt om inflammatoire darmziekten te behandelen, maar het is ook met succes toegepast bij reumatoïde artritis.
Overwegingen

DMARDs
verstrekken gewoonlijk aanzienlijke verlichting van de symptomen en vertragen de progressie van auto-immuunziekten, hoewel zij niet kunnen worden naar verwachting leiden tot een volledige remissie bij de meeste mensen. De meeste DMARDs effectief tussen 30 en 50 percent van de patiënten, dus is het niet ongewoon om moeten verschillende DMARDs proberen voordat vinden die goed werkt en heeft aanvaardbare bijwerkingen. Met uitzondering van methotrexaat, DMARDs gewoonlijk 4 tot 6 maanden aanzienlijke verlichting produceren. Methotrexaat werkt veel sneller en levert vaak merkbare verlichting van de symptomen binnen een paar weken. Echter, kan dit bepaalde medicijnen ernstige bijwerkingen hebben en veroorzaakt bijna altijd een miskraam bij vrouwen die de drug in het begin van de zwangerschap te nemen.
Effecten

Alle DMARD's worden verondersteld om te werken in principe op dezelfde manier - door remming van de functie van de witte bloedcellen die gezond weefsel te vallen als gevolg van een storing immuunsysteem. DMARDs zijn geassocieerd met een breed scala van bijwerkingen, waarvan sommige kunnen zeer ernstig zijn. Omdat DMARDs interfereren met het immuunsysteem, de meeste van hen zijn geassocieerd met een verhoogd risico op infectie en meer ernstige infecties. Andere bijwerkingen gedeeld door twee of meer DMARD's omvatten zweren in de mond, braken, misselijkheid, diarree en leverschade. Hydroxycholoroquine is de minst waarschijnlijke van de DMARDs om problematische bijwerkingen veroorzaken, en om deze reden is het vaak het eerste geneesmiddel in zijn soort geprobeerd.
Time Frame

DMARDs
worden genomen als het onderhoud medicijnen, wat betekent dat ze zijn gemaakt op een regelmatig schema voor onbepaalde tijd. De meeste mensen die DMARDs nodig in de behandeling van auto-immune aandoeningen moet de medicatie voor de rest van hun leven, of totdat het wordt vervangen door een nog sterkere drug tot ernstige symptomen. Doseringsschema's variëren aanzienlijk, en kan zo vaak als vier maal daags (hydroxycholoroquine) of zo infrequent als eenmaal per week (methotrexaat).