Over Medicijnen voor een overactieve blaas

Een overactieve blaas kan allerlei ongemak en schaamte veroorzaken voor mensen die lijden aan deze aandoening. Gelukkig zijn er veel effectieve medicijnen beschikbaar die kunnen worden genomen over een lange termijn, of alleen in bepaalde omstandigheden indien gewenst, en ze hebben weinig bijwerkingen. Gedragsmatige behandeling biedt mogelijkheden voor het regelen van een overactieve blaas ook. Identificatie

Ook wel urge-incontinentie, een overactieve blaas ontstaat een sterke onwillekeurige samentrekking van de blaasspier, waardoor een onmiddellijke behoefte te urineren. Het is een vorm van urine-incontinentie, gedefinieerd als "onbedoeld vrijkomen van urine." De aandoening treft ongeveer 1 op de 11 volwassenen, en komt vaker voor bij oudere mensen. Artsen beschouwen het niet als een normaal onderdeel van het ouder worden.
Behandeling

Medicijnen
voor deze aandoening remmen de overactieve spieren. Deze anticholinergica blokkeert zenuwsignalen en vermindering van de weeën, en ze kunnen zelfs toenemen blaascapaciteit. Deze omvatten drugs zoals tolterodine, onder de merknamen Detrusitol en Detrol LA, oxybutynine chloride verkocht als Ditropan, trospium onder de merknaam SANCTURA, darifenacine als Enablex en solifenacin als Vesicare markt gebracht. De medicijnen meestal in werking binnen 2 weken.
Tabletten en capsules

Sommige van deze medicijnen worden verstrekt in extended-release vorm en worden een keer per dag genomen . De onmiddellijke afgifte vorm is gunstig voor mensen die de neiging om een ​​overactieve blaas op bepaalde tijden, zoals ervaren tijdens de slaap, of die alleen maar nodig voor situaties zoals reizen.
Skin Patch

Mensen> ook kan kiezen voor oxybutynine chloride in een pleister formulier aan de medicatie continu leveren via de huid in het bloed. Deze wordt gebracht als de oxybutynine transdermaal systeem, genaamd Oxytrol. De patch is dun, helder en flexibel, en is gehecht aan de buik of heup. De patch werkt voor maximaal 4 dagen en moet dus veranderd worden ongeveer twee keer per week.
Side Effects

Deze medicijnen werken allemaal op dezelfde manier en hebben over het dezelfde effectiviteit bij de behandeling van een overactieve blaas. De meest typische bijwerking is een droge mond. Andere bijwerkingen zijn niet vaak voor, maar zijn constipatie, hoofdpijn, wazig zien, droge ogen, hoge bloeddruk en slaperigheid. Zwangere vrouwen dienen een arts te raadplegen alvorens deze medicijnen, evenals mensen met glaucoom, of nier-, lever-of maagklachten.
Andere behandelingen

Mensen
met een overactieve blaas zou kunnen willen gedragsmatige behandelingen te proberen voordat voorgeschreven medicijnen. Men houdt het bijhouden van een dagboek van alle afleveringen van plassen en eventuele incontinentie om patronen te identificeren. Deze grafiek geeft aan welke tijden van de dag een persoon moet plassen om ongelukken te voorkomen. Een andere behandeling bestaat biofeedback en bekken oefeningen die helpen de persoon te weerstaan ​​weeën en plassen volgens een specifiek tijdschema.