Post-Viral Fatigue Syndrome Symptomen

Post-viraal vermoeidheidssyndroom, meer in het algemeen chronisch vermoeidheidssyndroom genoemd, begint meestal tussen de leeftijd van 25 en 45 en komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. De aandoening werd officieel gedefinieerd door de Amerikaanse Centers for Disease Control (CDC) in 1988, en ze herzag de definitie in 1994. Post-viraal vermoeidheidssyndroom moeilijk te diagnosticeren omdat vermoeidheid is een symptoom van vele ziekten, maar de CDC schetst definitieve kenmerken. Vermoeidheid

worden gediagnosticeerd met post-viraal vermoeidheidssyndroom, moet een persoon ernstige aanhoudende of intermitterende vermoeidheid ervaren gedurende ten minste vier maanden zonder maagzweer bepaald als de oorzaak. De chronische vermoeidheid niet verbetert met rust en leidt tot een significante afname van de persoon werk, educatieve, sociale en persoonlijke activiteiten.
Andere symptomen Definitive

Het individu moet ook vier of meer specifieke symptomen van een lijst van acht. Twee van deze hebben betrekking op specifieke kenmerken van de vermoeidheid. Slaap is niet-verkwikkende, en lichamelijke of geestelijke inspanning kan de symptomen verergeren gedurende meer dan 24 uur. Extra definitieve symptomen zijn keelpijn, vergrote en gevoelige lymfeklieren, spierpijn, niet-inflammatoire pijn in meerdere gewrichten (pijn zonder zwelling of roodheid), hoofdpijn van een nieuw type of ernst, en problemen met het korte termijn geheugen of concentratie.

Malaise

Mensen
met post-viraal vermoeidheidssyndroom rapporteren vaak een algemeen gevoel van onbehagen. Een zekere mate van vermoeidheid is bijna altijd aanwezig, en kan zijn op zijn slechtst als eerste wakker. Lichamelijke activiteit kan leiden tot uitputting. Ze hebben chronische spier-en gewrichtspijnen, hoofdpijn en keelpijn. Al deze symptomen maken ze zich voortdurend belabberd.
Andere symptomen Mogelijke

Een breed scala van andere symptomen worden vaak gemeld door post-viraal vermoeidheidssyndroom patiënten. Deze symptomen kunnen bestaan ​​uit een chronische hoest, duizeligheid, kaakpijn, duizeligheid bij het opstaan, gevoeligheid voor licht en geluid, nachtelijk zweten, slapeloosheid of slapen vele extra uren, rusteloze-benen-syndroom, depressie en paniekaanvallen. Daarnaast kunnen deze individuen gastro-intestinale problemen zoals diarree en een opgeblazen gevoel hebben en vaak worden gediagnosticeerd met het prikkelbare darm syndroom.
Cause

Onderzoekers hebben niet bepaald de oorzaak van post- viraal vermoeidheidssyndroom. De keelpijn en opgezette lymfeklieren symptomen wijzen op het syndroom hebben van een virale basis. Voorheen werd beschouwd als gevolg van chronische Epstein-Barr virus infectie, maar deze theorie is niet meer in het voordeel.