Soorten chemosynthetische Bacteriën

chemosynthetische bacteriën zijn een soort van autotrofe organismen, een levensvorm die zijn voeding ontleent nonfood bronnen. Het andere type van autotroph is de fotosynthetische organisme, die de meeste planten en sommige soorten bacteriën omvat. Fotosynthetische organismen creëren voedingsstoffen met behulp van licht. Chemosynthetische organismen gebruiken chemische reacties anorganische stoffen zetten in voedingsstoffen. Zij worden door het type van anorganische molecule die ze gebruiken als grondstof voor hun reacties. Bacteriën die metaalionen Gebruik

chemosynthese
werkt over het algemeen door het oxideren van een anorganische stof. Oxiderende betekent dat de reactie elektronen van het geoxideerde molecule. De elektronen naar een andere molecule omzetting daarvan in een andere verbinding vergemakkelijken --- bij chemosynthetic bacteriën, in organische moleculen. Bacteriestammen gebruikt ijzer, arseen, mangaan en uranium als hun bron van elektronen, en ze worden geïdentificeerd door de metalen die zij gebruiken.
Methanobacteria

Deze bacteriën bewonen wetlands, gebieden hoog in riolering en darmen. Ze combineren koolstofdioxide en waterstof, die de zuurstof die ze nodig hebben om te leven bevrijdt en produceert methaan als bijproduct.
Zwavel Bacteriën

Zwavel bacterie
worden gevonden diep in de zee. De eerste kolonies werden ontdekt in de buurt van de Galapagos-eilanden rond diepzee hydrothermale bronnen. Waterstofsulfide giet van de vulkanische openingen, het creëren van een omgeving die wetenschappers gedachte was onherbergzame tot leven. De zwavel bacteriën die wonen zet het waterstofsulfide in elementaire zwavel, terwijl tegelijkertijd de productie van organische moleculen die ze gebruiken als voeding. Zwavel bacteriën zijn ook gevonden in koude sijpelt in de Golf van Mexico, waar waterstofsulfide sijpelt uit het sediment in de zee zonder bijbehorende warmte. Rond koude sijpelt, worden zwavel bacteriën gevonden in tubeworms. De wormen absorberen waterstofsulfide en trechter om de bacteriën, die op hun beurt organische moleculen die de tubeworm aandelen.
Stikstof Bacteria

Deze chemosynthetic bacteriën voeren reacties waarbij stikstofverbindingen. Er zijn drie categorieën van stikstof bacteriën: nitrificerende, denitrificerende en stikstofbindende. Nitrificerende bacteriën leven in de bodem waar ammoniak verbindingen worden gevonden. Ammoniak stikstof en waterstof. Sommige bacteriën gebruiken deze verbindingen nitrieten maken van een verbinding van stikstof en zuurstof. Andere bacteriën voortzetting van het proces, het omzetten van de nitrieten in nitraten, kunnen verbindingen van stikstof en zuurstof die meer zuurstof dan doen nitrieten en welke planten bevatten opnemen via wortelgroei en als voedingsstoffen. Alle van de bacteriën die deelnemen aan dit proces worden nitrificerende bacteriën genoemd.

Denitrificerende bacteriën
verarmen bodem omdat ze de nitraten die voedingsstoffen voor planten geven vernietigen. Deze bacteriën voeding voort uit de omzetting van nitraten in andere verbindingen, zoals stikstof en nitrieten, welke planten niet in staat om te zetten in de moleculen die ze nodig zijn.

Bacteriën
dat vast stikstof leven in de wortels van bepaalde planten, waaronder peulvruchten. Ze zetten atmosferische stikstof in nitraat. Stikstof is een stabiele verbinding, zodat de reacties die deze bacteriën voeren zijn moeilijk te reproduceren. Fritz Haber, een Duitse chemicus, won de Nobelprijs voor de Scheikunde in 1918 voor zijn proces van vaststelling van stikstof kunstmatig. Het Haber proces wordt gebruikt om kunstmest te maken in een gemechaniseerde imitatie van wat stikstofbindende bacteriën doen in vlinderbloemigen wortels.