Wat is de betekenis van de ICD-9?

In de Verenigde Staten, is een medisch classificatiesysteem gebruikt om informatie over ziekten en verwondingen te verzamelen. Dit systeem is de International Classification of Diseases (ICD). De ICD-9 betekent dat de Negende Revisie van de Internationale Classificatie van Ziekten. Het National Center for Health Statistics en de Centers for Medicare en Medicaid Services, twee afdelingen in de Verenigde Staten ministerie van Volksgezondheid en Human Services, geven richtlijnen voor medische codering en rapportage met behulp van de ICD-9. ICD-9 Volumes
codeurs moeten trainen en neem toelatingsonderzoek

Er zijn drie delen van classificaties. Volume One, de Systematische lijst van ziekten en verwondingen, Volume Two, de alfabetische index van ziekten en verwondingen, en Deel Drie, de Systematische lijst en de alfabetische index van procedures, wordt gebruikt voor operaties en klinische procedures. Volumes One en Two worden voornamelijk gebruikt voor poliklinische faciliteiten.
Classification System

Basic codes
worden gebruikt om een ​​letsel of een ziekte te classificeren. De codes bestaan ​​uit drie cijfers die worden aangeduid als categorieën. De categorieën worden uitgebreid door de toevoeging van twee getallen voor subcategorieën. Een decimaal scheidt de basis drie-cijferige code van de subcategorie. Bijvoorbeeld, zou de toestand van een diabetische's die ongecontroleerde (Type 3) als 250,03 gecodeerd: insuline-afhankelijke diabetes mellitus (250), ongecontroleerde (03)
Coding
<. br>

Een coder eerste lokaliseert de primaire aandoening Volume Two, de alfabetische index van ziekten en verwondingen. De coder gaat dan zoeken naar sub-voorwaarden, die verder beschrijft de toestand. Zodra de coder heeft zich de code in Volume Two, de coder dan moet de code controleren in Volume One, de Systematische lijst van ziekten en verwondingen. De lijst in tabelvorm tonen heeft 17 hoofdstukken, elk met een bereik van codes. Bijvoorbeeld, gezwellen zijn van 140 tot 239 en Mental Disorders bestaan ​​uit codes van 290 tot 319.
Extra Codes
codeurs moeten soms lezen medische dossiers om de juiste diagnose te krijgen.

De codering proces omvat ook de V-codes (de belangrijkste reden voor het bezoek van de patiënt), E-codes (de externe oorzaken van blessures of vergiftigingen) en M-codes (de aard en het gedrag van het neoplasma-kankercellen te identificeren) te voorzien aanvullende informatie over de toestand. Bovendien zijn beugels, haken en schuine velden gebruikt om de codeerinrichting verder te helpen bij het kiezen van de juiste code. Er zijn ook extra codering conventies en regels om de coder te helpen. Bijvoorbeeld, als de arts in staat is de patiënt diagnose, kan de codeerinrichting zijn de symptomen coderen. Coders mogen geen code voor een specifieke aandoening, tenzij ze een bevestigde diagnose.
Overwegingen

De ICD-9 is zeer specifiek op het gebied van codering om facturering fouten te voorkomen. Artsen, ziekenhuizen, verpleeghuizen en andere medische voorzieningen zijn afhankelijk van de juiste codering. Bovendien, als een coder codes onrechte, zoals codering HIV als een diagnose wanneer de voorwaarde is verdacht, maar niet geverifieerd, kan de code eventueel een impact hebben op de verzekering van de patiënt, hun werk of het leven.