Hoe om te gaan met de dood van een kind veroorzaakt door kanker

De dood van een kind is een ongelooflijk pijnlijke en overweldigende ervaring . Een enorme hoeveelheid verdriet omringt een tragedie van deze aard , en het is niet ongewoon om hopeloos, boos , schuldig of een aantal andere emoties met betrekking tot het rouwproces te voelen. Veel ouders die kinderen verliezen aan kanker in staat blijken om hun normale leven te hervatten en om te gaan met een depressie op een dagelijkse basis . Er is geen kort antwoord op hoe om te gaan met verdriet , maar er zijn een paar dingen die kunnen worden gedaan om het proces op weg te helpen . Instructies
1

Bellen voor ondersteuning . Het is belangrijk voor rouwende ouders om te onthouden dat ze niet alleen zijn , veel zorgzame mensen kan helpen met dagelijkse taken . Vertrouw op uw familie en vrienden te helpen met boodschappen doen, de zorg voor uw andere kinderen en het huishouden. Dit opent meer tijd voor de rouwende zeer noodzakelijk proces . Kopen van 2

Overweeg om bij een praatgroep . Werken met ouders die soortgelijke ervaringen hebben gehad kan nuttig zijn bij het begrijpen en beheren van uw eigen verdriet . Groepen als de Compassionate Friends werken met ouders om nieuwe hoop in het leven die zijn getroffen door het tragische verlies van een kind te vinden .
3

Richt je emoties in een nieuwe passie . Veel ouders die een kind hebben verloren aan kanker zijn nu betrokken bij goede doelen en organisaties die ernaar streven om anderen te helpen bij het omgaan met kanker . Hoewel niets een kind verloren voor hun tijd kunnen vervangen , met de nadruk uw energie in het helpen van andere ouders en kinderen kan een krachtige ervaring die een nieuwe betekenis geeft aan je leven.

Neem 4 de tijd om zich te concentreren op uw andere kinderen . Terwijl het verdriet om een verloren kind overweldigend kan zijn , bedenk dan dat je andere kinderen zullen ervaren van een breed scala van emoties en hulp nodig hebben te begrijpen wat er is gebeurd . Broers en zussen kunnen angst , angst, woede , schuldgevoel of zelfs jaloezie over de aandacht gericht op het verloren kind voelen .