Zijn de stadia van rouw hetzelfde in alle culturen

? Pijnlijke ervaringen of verlies kan een scala aan emoties in mensen, waaronder verdriet te creëren. Mensen verwerken verdriet verschillend , zelfs binnen dezelfde culturen. Vele factoren kunnen het rouwproces beïnvloeden , zoals persoonlijkheid , levenservaring , religieuze overtuigingen en culturele achtergrond . Niet iedereen zal gaan via dezelfde stadia van rouw , maar dit hangt vooral af van individuele verschillen en persoonlijkheid . Stadia van rouw

Zwitserse psychiater Dr Elisabeth Kubler - Ross introduceerde het idee van het rouwproces toen zij gewezen op de vijf stadia van rouw in 1969 . Hoewel haar werkzaamheden met betrekking tot de dood , kunnen deze fasen worden gegeneraliseerd voor vele soorten verliezen of negatieve ervaringen , zoals een relatie break - up , verlies van baan , pensioen of verplaatsen . Dr Kubler - Ross die deze stadia als ontkenning van de realiteit van het evenement , woede over wat er gebeurt , onderhandelen of met jezelf of een hogere macht , depressie en overweldigend verdriet , en de definitieve oplevering en vrede met het verlies
<. br >
culturele verwachtingen

Individuen en gezinnen treuren als onderdeel van een culturele milieu . Samenleving monitoren of beleid verdriet of plaatsen verwachtingen over mensen met betrekking tot hoe te denken , voelen en handelen . Culturen hebben verschillende regels over het weergeven van emoties. De realiteit is dat het omgaan met verdriet is een persoonlijke kwestie die individueel moeten worden verwerkt . Bijvoorbeeld , hoewel beide Bali en Egypte zijn islamitische landen , zijn de verwachtingen voor de weergave van verdriet van vrouwen verschillen sterk . In Bali , de cultuur ontmoedigt emotionele displays van rouwende vrouwen, terwijl in Egypte worden vrouwen aangemoedigd om drastisch demonstreren hun gevoelens door middel van huilen
Voorbeelden : . Westerse cultuur

In sommige Indiaanse samenlevingen , de overledene worden niet bij naam genoemd . Foto's en gesprek over de persoon die is verstreken, nog ongeschikt geacht . In plaats daarvan , stammen eren de doden non-verbaal . Mexicaanse - Amerikanen vieren de Dagen van de Doden, Dias de los Muertos . Zij geloven dat gedurende deze tijd , 31 oktober door 2 november , de overledene kan levende familieleden en vrienden te bezoeken . Mexicaanse cultuur portretteert dit aspect van de samenleving door middel van kunst , koken en ambachten . Volgens de Europese Joodse gewoonten , de yahrzeit , of verjaardag van het overlijden , is een tijd om te herdenken de geliefde, inclusief een bezoek aan het kerkhof
Voorbeelden : . Oosterse cultuur

bij Japans-Amerikaanse begrafenissen en herdenkingen , medewerkers wordt verwacht dat zij een geldelijke gift in een envelop te geven aan de familie . Een zogenaamde " Koden , " het bedrag is gebaseerd op de aard van de gift die u van de overledene of de familie hebben ontvangen in soortgelijke omstandigheden. Bij Boeddhistische begrafenissen, de familieleden waarderen geschenken van vegetarisch eten . De familie zal meestal gastheer een wierook ceremonie , maar de gasten mogen alleen observeren en hoeven niet deel te nemen . Bij islamitische begrafenissen , vrouwen kleding bescheiden , die hun hoofd en armen . In sommige gevallen , kan alleen mannen de begrafenis bij te wonen .